Jeugd challenge dames

Enkele dagen voor in Rotterdam de challenge begint (donderdag 27 december om precies te zijn) was er eerder deze week op maandag in Wychen een vergelijkbaar toernooi voor de jeugd bij het Dames korfbal.

Ik was daar aanwezig en heb in bepaalde opzichten mijn ogen uit gekeken. Allereerst de accommodatie. Een prachtig sportcomplex met twee grote hallen en verder alles er op en er aan zoals een krachthonk, verzorgingsruimte, ontvangstruimte etc. Er wordt eredivisie basketbal gespeeld, maar ook de organiserende vereniging DIOSA speelt er zijn thuiswedstrijden en traint er. Top!

Maar wat ik belangrijker vond is wat ik aan Dameskorfbal heb gezien. Het toernooi bestaat uit selecties uit de West-, Midden- en Oost regio van het gebied waar Dameskorfbal gespeeld wordt. Er wordt gespeeld in categorieën onder de 12, 14 en 16 jaar. In die laatste categorie gold dat het niet alleen om toernooiwinst ging, maar dat dit toernooi ook als selectie werd gebruikt om te komen tot een Talententeam <16. Die selectie werd vlak voor de prijsuitreiking bekend gemaakt. Of het toeval was dat uit elke regio precies even veel speelsters geselecteerd werden weet ik overigens niet.

Ik heb een aantal wedstrijden gezien en wat mij vooral opviel was het niveau in de groep < 12 jaar. Er werd snel gecombineerd, afwisselend gespeeld en van ver (raak) geschoten. Wat ook opviel was het fanatisme waarmee werd uitverdedigd. Als hier het experiment van de Challenge in Rotterdam was toegepast, dan zou de schotklok in veel gevallen al verlopen zijn geweest nog voordat de bal in het aanvalsvak zou zijn aangekomen. Voor de goede orde: bij de Challenge 2012 wordt geëxperimenteerd met een regel waarbij de schotklok begint te lopen als de bal in de verdediging is onderschept. Een experiment waar blijkens een discussie op LinkedIn vooraf zowel voor- als tegenstanders voor zijn te vinden.

Wat mij tenslotte ook nog opviel was het vele publiek en het enthousiasme waarmee werd meegeleefd met het team van de regio waarbij men hoorde. En het waren niet alleen ouders en andere familie, maar ook genoeg andere belangstellenden voor Dameskorfbal in het algemeen. Dat leverde volle tribunes op en een mooie sfeer voor de speelsters.

Een mooi evenement dus!

Een kleine mijlpaal

Het vorige stukje dat ik schreef was precies het 100e artikel van deze blog. In iets minder dan een jaar tijd, dus dat zijn ongeveer 2 blogs per week. Met een totaal van ruim 11.000 hits, dus minimaal 110 lezers per artikel, al zullen een aantal hits wel meerdere artikelen tegelijk lezen hoop ik.

Na een jaar deze blog geschreven te hebben, zijn die 100 stukjes een mooi moment voor een evaluatie. Een moment van bezinning om zo te zeggen. Want zowel het aantal geschreven stukjes als het aantal lezers is toch iets minder dan ik vooraf in gedachten had. Mijn oude blog had minimaal 4stukjes in de week en meer lezers. Zeker na de zomer is de frequentie bij mij terug gelopen en daarmee ook de lezers.

Dat heeft deels met tijdsbeslag te maken, maar ook met een zeker probleem om juiste onderwerpen te vinden. Iets te regelmatig kom ik ogenschijnlijk actuele onderwerpen tegen waarbij ik bij het bedenken van wat ik er over zal schrijven vast moet stellen: "Dat heb ik al eens geschreven". Natuurlijk ken ik de kracht van de herhaling, maar het moet niet vervelend gaan worden. En dus sla ik dan wel eens keertje vaker dan gepland een avond bloggen over.

Ik heb deze week nog eens na zitten denken en op dit moment toch wel een aantal onderwerpen waarover ik nog wel wat zinnigs te melden heb. Ik ga dus ook zeker door, maar waarschijnlijk wel in de huidige frequentie. Want 100 blogs over korfbal is best mooi, maar 1000 is nog een stuk mooier!

Stilte

In de week die volgde op het overlijden van een grensrechter na mishandeld te zijn door een groep jeugdige voetbalspelers is daar veel over gezegd en geschreven. Ik heb daar op deze blog toen niet aan mee gedaan, vooral omdat ik niet het idee had iets zinvols te kunnen aanvullen op de vele commentaren die er al waren.

Vandaag wil ik er toch wel iets over zeggen, maar dan meer op de manier waarop hiermee binnen de sportwereld, waarin inbegrepen de korfbalwereld, mee om is gegaan. Centraal daarin stond in de meeste gevallen een minuut stilte ter nagedachtenis aan de overleden grensrechter. Bij sommige korfbalwedstrijden werd daarbij vooraf een verklaring voorgelezen die vanuit het KNKV was opgesteld. Dat gebeurde in elk geval bij KL-wedstrijden, maar ook andere verenigingen volgden dit voorbeeld.

Zelf was ik getuige hiervan voorafgaand aan de wedstrijd VEO-Futura. En dat vond ik indrukwekkend. Een gevulde sporthal, het betrof hier toch een streekderby met belangen, die collectief een minuut stil bleef. Inclusief de jonge spelers van VEO D1 die als team van de week met VEO 1 mee waren opgelopen en keurig stil bleven tijdens deze minuut. Op zo'n moment merk je pas de werkelijke kracht van stilte.

Zo'n minuut stilte, hoe massaal ook uitgevoerd, is niet meer dan een symbool. Maar ook symbolen hebben kracht. En ik hoop dat dit symbool, wereldwijd door waarschijnlijk honderdduizenden beleefd, genoeg kracht zal hebben om niet alleen mensen aan het denken te zetten. Maar ook om werkelijk een mentaliteitsverandering tot stand te brengen. Zodat we geen herhaling, in welke vorm dan ook, van de gebeurtenissen in Almere hoeven mee te maken.

Focus op VEO

Afgelopen week had ik de eer en de lol om uitgerekend bij VEO namens het KNKV het contract tussen beiden te mogen tekenen in het kader van het FOCUS programma. VEO is daarmee de eerste club binnen het district  Noord-West en een van de eerste binnen Nederland die zo'n contract tekent.

Wat houdt dat precies in? Kort gezegd komt het er op neer dat het KNKV extra ondersteuning in menskracht geeft aan clubs die willen groeien. Al is willen alleen daarbij niet genoeg. Het motto van het FOCUS programma is Willen - Kunnen - Doen. Dat wil zeggen dat clubs niet alleen worden geselecteerd op hun intentie om te willen groeien, maar ook op verwachting dat zij daadwerkelijk kans zien om de plannen in daden om te zetten. Voor VEO geldt bijvoorbeeld dat zij niet alleen een beleidsplan hebben liggen voor de komende jaren, maar dat zij bijvoorbeeld actief zijn met Kombifit 45+ en dat het bestuur de cursus "Besturen met Visie" heeft afgerond.

Waar het nu om gaat is dat meer onderdelen van het plan worden uitgevoerd in de komende twee jaar. VEO moet daar de aanzet voor geven, het KNKV ondersteunt dat, zoals gezegd, met de inzet van mensen en middelen daar waar nodig.

In de komende weken zijn er meer clubs die een dergelijk document zullen ondertekenen. In Noord West zijn dat Groen Geel en Haarlem, maar ook elders in het land wordt druk aan de voorbereidingen gewerkt.

Het tekenen van een plan is een mooie eerste stap en zorgt nu voor enige publiciteit. Het uitvoeren van dat plan zal minder direct zichtbaar zijn. Maar ook daarvan hoop ik op deze plek nog mooie verhalen te kunnen schrijven in de komende jaren.

Live de Korfbal League volgen

Ik schreef hier enige tijd geleden over de KNKV app, die toen net was uitgekomen. Ik was gematigd enthousiast en hoopte dat het het begin zou zijn van een verdere ontwikkeling waarover ik hier iedereen op de hoogte zou houden. Een half jaar later is dat moment er.

Want de korfbal app is intussen in een verder stadium gekomen, waarbij twee  belangrijke dingen in het oog springen:

• de app is nu gratis (toen ik hem installeerde kostte hij nog € 1,59)
• er zit een functie in om live de wedstrijden in de Korfbal League te volgen

En vooral dat laatste ben ik wel enthousiast over, al is dat eerste mooi meegenomen om de verspreiding te vergroten. Ik had de app eerst op mijn iPad geïnstalleerd, maar heb hem nu ook mijn (Android) telefoon. Met deze nieuwe functie kan ik nu op wedstrijd dagen eenvoudig volgen hoe de wedstrijden in de KL zich ontwikkelen. Elk doelpunt en elke spelerswissel wordt live getoond, zodat je precies kunt volgen hoe een wedstrijd zich ontwikkeld. Live kijken is nog beter natuurlijk en via een stream op internet ook, maar dit is als alternatief toch ene heel goede keuze. 

Er lijken nog wel eens wat hikjes in deze eerste paar weken op te treden, maar over het algemeen heb ik gemerkt dat ik de wedstrijden aardig kan volgen. En bijvoorbeeld bij het omroepen tijdens de thuiswedstrijden van VEO 1, kan vertellen wat de tussenstanden in de KL zijn. Toch een aardige service zo lang niet iedereen deze app heeft geïnstalleerd. 

Oveirgens, ook voor internationale wedstrijden is er een dergelijke app beschikbaar: onder de naam "World Korfball" kun je een app installeren die bij internationale toernooien de wedstrijden bij houdt en waarmee je ook het archief van die wedstrijden kunt bekijken. Zo ver ik kan zien wordt hij door het IKF uitgebracht en is hij alleen voor Android beschikbaar.

Inwerkperiode

De afgelopen weken heb ik besteed aan inwerken. Ik ben formeel als bondsbestuurder begonnen per 15 september, en dat is geen functie die je zomaar even oppakt. Dat vraagt wel een inwerkperiode.

Natuurlijk weet ik wel iets van korfbal. Ik heb dat op deze plek al een paar jaar geprobeerd om te bewijzen. En ook van de korfbalbond weet ik wel het een en ander. Zowel van buiten af als speler, scheidsrechter en beoordelaar als van binnen uit als afgevaardigde en regio consulent bijvoorbeeld.

Maar juist in die kennis schuilt volgens mij een gevaar. Want ik weet aardig wat, maar ik weet ook heel veel niet. Met als gevaar dat ik denk te weten hoe dingen werken, maar daar net naast zit. Dus daarom heb ik de afgelopen periode gebruikt om met de nodige mensen te praten over hoe zaken werken. Met de focus op mijn eigen aandachtsgebied, namelijk competitie, opleidingen, arbitrage en reglementen. Maar ook breder, omdat ik niet precies weet hoe het technisch beleid nu wordt vorm gegeven en al helemaal niets weet van dameskorfbal om maar iets te noemen. Onderwerpen waar ik mogelijk in de komende periode toch een mening over moet hebben en beslissingen over moet nemen.

Ik ben nog zeker niet helemaal ingewerkt, maar ik heb de afgelopen weken veel mensen gesproken. Deels op kantoor in Zeist, maar ook op andere plekken zoals sporthallen. En de stukken beginnen op hun plek te vallen. Ik zal de komende maanden en misschien zelfs jaren nog kennis over bepaalde zaken moeten bijspijkeren. Maar voor dit moment heb ik het gevoel dat ik nu echt klaar ben voor de start. U hoort nog van mij!

De kop is er af

Het eerste weekeinde van de zalacompetitie zit er op. Sommigen nemen met weemoed afscheid van het veld, maar voor andere korfballers begint het echte werk nu pas. Terwijl de meesten denk ik het gewoon zien als een volgende onderdeel van een jaarlijkse cyclus. Hoe ging het?

Zelf zag ik dit weekeinde vooral op twee niveaus potentiële kampioenskandiaten aan het werk. Kampioenskandidaten in de voorbeschouwing dan, want hoe het werkelijk gaat lopen krijgt natuurlijk pas over een paar weken echte tekening. Maar dat in de Korfballeague de finalisten van vorig jaar, KZ/Hiltex en PKC/Hagero een belangrijke rol gaan spelen lijkt voor iedereen wel duidelijk. Die teams openenden traditioneel als herhaling van de zaalfinale ook de competitie. Dit keer op vrijdagavond in Koog aan de Zaan. Het was meer dan een gewone wedstrijd omdat vooraf ook een heuse openingsceremonie plaatsa vond waarbij alle KL clubs werden voorgesteld aan het publiek. Leuk gedaan en ook nog mooi op TV gebracht zag ik later.

De wedstrijd zelf was ook meer dan leuk. Vooraf aangekondigd als de routiine van KZ tegen de jeugd van PKC, was het opvallend dat het juist de enige echte routine binnen PKC was die de hoofdrol opeiste. Met 7 goals en nog 1 of 2 mee gekregen strafworpen was Mady Tims toch wel de meest opvallende speler binnen de lijnen. Door haar optreden en misschien ook wel omdat de jeugd de langste adem bleek te hebben, won PKC door de wedstrijd in de tweede helft te laten kantelen.

Een dag later zag ik in de eerste klasse zowel mijn eigen club VEO als concurrent Meervogels (waar mijn lieve dochter speelt, heb ik dat meteen ook eens vermeld :)) aan het werk. Twee teams die in de voorbeschouwingen hoog staan ingeschaald in hun poule. En ook twee teams die het allebei niet waar konden maken tegen lager ingeschatte concurrenten en de competitie moesten beginnen met een nederlaag. Nog 13 wedstrijden om dat recht te zetten antuurlijk, maar dan zullen ze allebei beter moeten gaan spelen dan ik ze zaterdag heb zien doen.

Ook op andere niveaus is natuurlijk alles weer van start gegaan, maar buiten een stukje VEO 2 heb ik daar nog weinig van mee gekregen. Dat gaat de komende weken zeker nog gebeuren.

Twee keer André Kuipers

Afgelopen zaterdag had ik de toch wel aparte ervaring om op dezelfde locatie twee keer André Kuipers aan het werk te zien. Op de Papendal Sportparade ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan van NOC*NSF was zowel de korfballer van Koog Zaandijk in een clinic te bewonderen, als de astronaut in een discussie sessie over sport en wetenschap.

De identieke naam is natuurlijk puur toeval, maar het geeft wel aan hoe veelzijdig het programma was dat we op deze Sportparade kregen voorgeschoteld. Vooraf duizelde het mij al toen ik het programma boekje bekeek en ter plekke bleek het nog steeds lastig om keuzes te maken. Grofweg waren er twee stromen, namelijk het bekijken van uitleg en demonstraties van ongeveer elke sport die bij het NOC*NSF is aangesloten. Bekende sporten als handbal, hockey en natuurlijk korfbal, maar ook meer obscure sporten als Beugels, Kolven en Bowls. Met de bond van die laatste sport hebben we als KNKV sinds kort een samenwerkingsverband en daar ben ik dus wel even gaan kijken, maar veel andere heb ik overgeslagen. Ook al omdat de buitensporten veel last hadden van de voortdurende regenbuien, waardoor ik even geen belangstelling had voor de demo van de Nederlandse Autoped Federatie.

Het andere deel van het programma bestond uit een groot scala aan gesprekken met allerhande deskundingen over zo ongeveer alles wat met sport te maken heeft. Het voorbeeld van André Kuipers heb ik hier boven al gegeven, maar ik was bijvoorbeeld aanwezig bij een discussie over sportgeschiedenis (met deelname van korfbal technisch directeur Kees Rodenburg) en bij een panel over modern coaching. In totaal waren er ruim 80 van dergelijk sessies, dus letterlijk voor elk wat wils. En ik heb er dus veel meer gemist dan bijgewoond.

Het gememoreerde weer was dus wel een spelbreker, maar los daarvan was deze dag toch een mooie ervaring. Veel facetten van sport gezien, waarbij ook korfbal op een mooie wijze gepresenteerd werd. En van een echte deskundige gehoord, in antwoord op de vraag van een klein jongetje uit de zaal, dat Pluto groter is dan de maan. Weet ik dat ook weer.

Gepaste trots

Ik was er zelf niet bij, maar ik kreeg gisteravond een berichtje dat in de finale van het Fortuna Korfbal spektakel, niet minder dan 4 oud VEO-spelers in het veld stonden. Dan hebben we het hier dus over een topwedstrijd op KL-niveau. Zoals altijd geeft me dat dan een beetje een tweeslachtig gevoel. Enerzijds de spijt dat wij die mensen niet voor VEO hebben behouden waardoor onze selectie ongetwijfeld sterker zou zijn geweest dan ze nu is, zonder daarmee iets ten nadele van de huidige spelers te willen zeggen.

Maar aan de andere kant denk ik at wij als VEO met gepaste trots naar een dergelijke prestatie kunnen kijken. Want die spelers (Julia Schoenmaker, Laura de Wit, Ilse Hazekamp en Wouter Jansen) hebben alle vier toch bij ons de jeugd doorlopen, minimaal tot en met de B-aspiranten. En met de basis die ze daar hebben gekregen is het voor hen mogelijk geworden om tot op het hoogste niveau te korfballen en successen te boeken.

Ik beschouw mijzelf als een realist. Als we deze mensen hadden behouden hadden we misschien Overgangsklasse gespeeld, maar zeker geen Korfbal League. VEO als vereniging is daar op dit moment ook niet aan toe. Om op het hoogste niveau te acteren is meer nodig dan alleen een sterke selectie en dat meerdere heeft VEO (nu) niet. Dat staat ook niet in de beleidsplannen. Wat niet wil zeggen dat het in de toekomst nooit zal gebeuren, maar dan zullen eerst kleinere stappen omhoog gemaakt moeten worden.

Daarom neem ik de vertrokken spelers ook niets kwalijk. Zij hebben een stap gezet om te kijken of hun eigen mogelijkheden hen verder konden brengen dan het niveau van VEO. En een wedstrijd als die van gisteren bewijst dat ze dat ook gelukt is. Wij als VEO, en met name al die mensen die in de loop der jaren hebben geholpen met het opleiden van onze jeugd, kunnen constateren dat die opleiding toppers af levert. Want welke andere eerste klasser in Nederland kan dergelijke cijfers overleggen? Ik zou er geen weten.

Een dagje Zeist

Gisteren heb ik een dagje vrij genomen om mij in te werken in mijn nieuwe rol als bondsbestuurder. Ik ben op het bondsbureau in Zeist gaan zitten en heb de hele dag gesproken met verschillende medewerkers. Over de taken en werkzaamheden van de bond en van hen specifiek. Maar ook over korfbalaspecten waar ik helemaal geen verstand van heb, zoals dameskorfbal.

Vermoeiend, want van 10 tot 5 zit je alleen maar over te praten en te luisteren, maar wel heel zinvol. Ik denk namelijk dat het voor iemand als ik zelf, een valkuil is als je aan een functie als bondsbestuurder begint, dat je dan wel denk te weten hoe het zit. Met 40 jaar korfbal ervaring en 30 jaar korfbalbestuurlijke ervaring weet ik ook wel hoe het zit. Ongeveer tenminste. En daar zit de belangrijkste reden van mijn gesprekken gisteren. Want "ongeveer", betekent dat ik een aantal dingen inderdaad goed weet, maar dat ik met sommige aspecten onbekend ben of een onjuiste kijk heb op bepaalde zaken.

En als bestuurder wordt ik de komende jaren ongetwijfeld met allerlei zake geconfronteerd waar ik een mening over moet geven of een besluit over moet nemen. En dan is het belangrijk dat je weet waar het over gaat. Of in elk geval weet dat je niet weet waar het over gaat en je kunt laten informeren voor je besluit.Maar niet besluit op wat je denkt te weten, maar wat in de praktijk anders is dan je denkt. Natuurlijk is het werkgebied te breed om in een enkele dag overal goed zicht op te krijgen. Maar ik hoop hiermee een eerste stap gezet te hebben.

Ik ga hier niet op de belangrijkste conclusies in maar wil wel de belangrijkste conclusie delen, namelijk dat in veel gesprekken het belang werd vastgesteld van de communicatie die er moet zijn tussen de bureau medewerkers en het veld. Waarbij het veld dan zowel de KNKV vrijwilligers in den lande zijn, als de gewone korfballer. Want er wordt in Zeist heel veel goed werk gedaan. Alleen is dat niet altijd even duidelijk zichtbaar naar buiten toe. En zoals altijd geldt dat beter informatie tot beter begrip zal leiden over maatregelen of acties die genomen worden. Een aspect dat ik zelf ook heel belangrijk vind (en waaraan ik via deze blog een heel klein beetje hoop bij te dragen).

Korfbal in het regeerakkoord

Als de titel van dit stukje de lading dekte, dan was het een heel korte bijdrage. Zelfs in het land dat de bakermat vormt van onze sport staat daarover natuurlijk niets in het regeerakkoord. Je kunt ook zeggen dat wij als KNKV lekker ons eigen beleid mogen maken.

Maar er staat wel het nodige over sport in het regeerakkoord dat vandaag werd gepubliceerd. Zinnig, maar ook kort genoeg om het hier integraal te citeren:

Sport brengt mensen bij elkaar en is van groot maatschappelijk belang. Kinderen verwerven belangrijke  sociale vaardigheden. Voldoende en veilig sporten houdt jonge en oude mensen fitter en gezonder. We willen dat meer mensen kunnen sporten en bewegen in hun eigen omgeving. Er zijn nog veel mogelijkheden om de openbare ruimte beter te benutten.

• We bevorderen samenwerking van gemeenten, bedrijven, scholen en sportverenigingen.

• Met gemeenten willen we bevorderen dat er bij de aanleg van nieuwe wijken voldoende ruimte voor sport en bewegen is.

• Het kabinet streeft naar meer gymlesuren per week in het primair onderwijs.

• Topsportevenementen kunnen waardevol zijn voor de Nederlandse economie en hebben een positieve uitstraling naar de breedtesport. Het binnenhalen en organiseren van de Olympische Spelen brengt echter veel financiële risico’s met zich mee. Hiervoor is weinig draagvlak in de samenleving in een tijd van crisis en bezuinigingen. We onderschrijven de ambitie om de Nederlandse sport op Olympisch niveau te brengen, zonder de Olympische Spelen naar Nederland te willen halen.

• Sporten en als toeschouwer aanwezig zijn bij wedstrijden moeten veilig zijn. Helaas zijn er nog altijd te veel mensen die sport voor anderen verpesten. Voetbalhooligans worden daarom hard aangepakt.

• Verbaal en fysiek geweld op of om het sportveld verdient een strenge straf. Ook sportbonden en sportverenigingen hebben hier een taak.

• Mochten de loterijen de komende jaren meer omzet maken, dan zal de extra afdracht ten goede komen aan de sport.

In het licht van de politiek is sport geen controversieel onderwerp. Weinig zaken die hier genoemd worden zullen op weerstand stuiten. Buiten notoire luilakken zal bijvoorbeeld niemand er een probleem mee hebben dat er voldoende aandacht voor bewegen is. En zelfs van het feit dat het kabinet zich niet inzet om de Olympische Spelen in 2028 naar Nederland zullen weinig mensen wakker liggen. Zelfs het NOC*NSF kan zich hierin vinden las ik op hun website. Die rekenen er op dat er na deze kabinetsperiode nog tijd genoeg is om dit in gang te zetten.

Samenvattend denk ik dat het belang van deze paragraaf in het regeerakkoord niet zozeer gaat om de inhoud ervan, maar vooral om het feit dat deze paragraaf er in staat. Sport wordt niet vergeten.

Nederland wereldkampioen is ook echt een goede prestatie

Nederland werd gisteren in Barcelona wereldkampioen bij ploegen onder de 23 jaar door in de finale België met 30-15 te verslaan. Een mooie overwinning, maar denkt iedereen daar zo over?

Dat Nederland in de finale tegen België zou spelen was geen verrassing, ook niet voor niet insiders. We zijn nog niet zover dat de doelstelling van een onvoorspelbare finale bij grote toernooien bereikt is. Dat Nederland die finale won daar geldt hetzelfde voor. Vooraf was, in elk geval door mijzelf, gehoopt op een wat spannender wedstrijd, maar toen het na 14 minuten 8-2 voor Nederland stond was het wel duidelijk dat alleen een wonder het nog spannend kon maken. Dat gebeurde niet en Nederland speelde de Belgen naar een grote nederlaag, inclusief wat gallery play in de slotfase.

Na afloop vreugde op en rond het veld en ook in de verschillende social media las ik enthousiasme. Maar dat niet alleen. Want ik las toch ook de nodige berichten met een wat cynische ondertoon over de waarde van een dergelijke toernooizege. En soms zelfs meer dan alleen een ondertoon.

En dat is niet terecht denk ik. Want ik denk dat we hier twee dingen moeten scheiden: het gemis aan kracht bij de internationale concurrentie en de prestatie van het Nederlands team. Dat eerste is een probleem waaraan onder andere via het Top 6 plan gewerkt wordt. Het tweede staat eigenlijk los van het eerste. Want  hoewel huizenhoog favoriet en met op papier veruit het sterkste team, moet je het nog wel even doen als Nederland. Dat is een cliché, maar daarom niet minder waar.

Ik denk wel dat de prestatie van dit team niet alleen beoordeeld moet worden aan het feit dat de voorspelbare titel werd binnen gehaald, maar vooral ook aan de manier waarop. Als ik dan kijk naar de voorbereiding die er aan dit toernooi is vooraf gegaan, de trainingsinspanning, de selecties, de voorbereidende trainingskampen dan is daar heel veel werk verzet. Want het is natuurlijk niet zo dat we in Nederland even de meest talentvolle jonge spelers uit de Korfbal League hebben gelukt en die in een vliegtuig naar Barcelona hebben gezet. Dat heeft wat gevraagd, niet alleen van de staf, maar ook van de spelers zelf.  Die hebben heel wat opzij moeten zetten om in Barcelona mee te mogen doen.

En niet alleen was die voorbereiding er; het was ook te zien op het toernooi. Het is niet voor niets dat ploegen als Chinse Taipeh (niet in de sterkste opstelling, dat weet ik) en België volstrekt kansloos waren. Dat kwam omdat de voorbereiding zich vertaalde in geconcentreerd en goed spel van de eerste minuut tot vrijwel aan het laatste fluitsignaal. Ik schreef hierboven dat ik na de 14e minuut niet meer in een spannende wedstrijd geloofde, maar eigenlijk was dat al veel eerder. Bij het voorstellen van de teams om precies te zijn. De Belgen kwam lachend op met een uitstraling van "wat goed dat we dit bereikt hebben". Nederland keek heel wat minder uitbundig, geconcentreerd op de wedstrijd die komen ging. Die gewonnen moest worden op een manier zoals ze die wilde winnen. En dat betaalde zich uit.

Daarom: Nederland wereldkampioen is misschien logisch. Maar laten we vooral veel respect hebben voor de mensen die dit hebben bereikt.

In de regio Den Haag

Afgelopen week was het regio overleg van de Haagse regio. Voor mij de laatste keer als regio coördinator omdat ik daarmee stop. Een mooi moment om eens even terug te kijken.

Want wat hebben we in die Haagse regio de afgelopen jaren nu precies bereikt? Sec genomen misschien niet zo heel veel als je kijkt naar concrete samenwerkingen. De Segbroek clubs (ALO, Achilles, Futura en Dubbel Zes '66) werken op diverse onderdelen nauw samen, maar dat is buiten het regio overleg om. Er zijn een aantal initiatieven op het gebied van het combineren van cursussen en het delen van informatie. En voor de werkelijk Haagse clubs (lees de regio exclusief Refleks, VEO en SEV) zijn er intiatieven geweest voor zaal inhuur en schoolkorfbal.

Maar ik denk dat er één punt is, waar het regio overleg van groot belang is geweest en dat ook nog zal blijven: de onderlinge communicatie is een stuk beter en eenvoudiger geworden. Door een aantal keren per jaar bijeen te komen zijn mensen, bestuurders, elkaar beter gaan kennen en weten ze elkaar ook gemakkelijker te vinden. Binnen regio verband maar ook rechtstreeks.

En zeker nu er in de persoon van Barbara Bakker continuiteit is in de ondersteuning vanuit het district Noord West zal het gemakkelijker zijn om volgende stappen te zetten en op meer gebieden en minder incidenteel tot samenwerking te komen. En tot kennisdeling te komen om maar eens wat te noemen.

Ik ben er minder nauw bij betrokken nu, maar ik blijf toch ene korfballer binnen de Haagse regio en ik zal de ontwikkelingen daar steeds met belangstelling blijven volgen.

Afkeuringen

Je houdt er tegenwoordig eigenlijk nauwelijks meer rekening mee. Maar zeker als je op gras speelt kunnen er wedstrijden worden afgekeurd. Zeker als het zo langdurig regent als afgelopen vrijdag en zaterdag. Het VEO gras was onbespeelbaar vanwege de drassige grond en de vele grote plassen. En VEO was niet de enige, want ik hoorde dat ook verschillende jeugdteams hun uitwedstrijd letterlijk in het water zagen vallen.

Maar anders dan vroeger hielden de activiteiten nu niet helemaal op. Want het kunstgras was gewoon bespeelbaar. Incidenteel wordt ook kunstgras wel eens afgekeurd, maar dat is meestal alleen zo als er in korte tijd heel veel regen valt. En dat was nu niet het geval. En dus speelden - in de regen, dat wel - de teams die op kunstgras geprogrammeerd stonden gewoon hun wedstrijd. En zeker in de middag was dat helemaal geen straf, want toen werd het nog heel aardig weer.

Toch wel een wat ouderwets gevoel, dat afkeuren. Herinneringen aan vroeger, toen je (ik korfbalde toen vooral op zondag) 's morgen vroeg met je oor aan de radio zat om op Radio 1 ("Hilversum 1") te horen of jouw wedstrijd door ging. Zodat je je daarna nog een keer kon omdraaien of toch snel je bed uit moest om te verzamelen. Ik herinner me zelfs nog uitwedstrijden in Leiden in de junioren. Die begonnen om 10:15 uur of zoiets. Dan stonden we op station Hollands Spoor te luisteren of we de trein moesten nemen of dat we gewoon weer met de tram naar ons eigen veld konden terug keren.

Nostalgie van een oude man, dat zeker. Niet alleen wordt er dus minder afgekeurd, maar ook de manier van communiceren verloopt nu anders. Twitter neemt de plek in van de aloude radio om maar wat te noemen. Vooruitgang zal ik maar zeggen. Wat mij betreft prima.

Een avondje spelregels

Vanavond was het weer eens druk in het VEO clubhuis. Niet zo druk als het had kunnen zijn, want vooraf was ik gewaarschuwd dat er wel eens 45 cursisten naar mijn spelregel uitleg zouden kunnen komen luistern. Zoals meer realistisch werd verwacht waren het er een stuk minder.

Maar een man of 15 (en precies 1 vrouw) hadden de uitnodiging aangenomen om eens gestructureerd door de spelrgels te lopen, voor ze volgende week woensdag het spelregelsexamen gaan afleggen. Een vrijwillige aanwezigheid, want er is tegenwoordig geen echte cursus meer voor het spelregeldeel. Zelfstudie en oefenen op internet zijn in principe genoeg om dit examen te halen. Maar voor wie toch wat ondersteuning wilde was door VEO deze avond georganiseerd.

Is het echt noodzakelijk? Dat hangt van de kandidaat af, zal ik maar heel flauw zeggen. Want als je enigzins serieus zelf de stof bestudeerd, een paar proefexamens maakt en de vragen rustig leest voor je ze beantwoord, dan slaag je ook. Daar ben ik van overtuigd. Zeker als je al de nodige jaren praktijkervaring achter de rug hebt. Dan weet je wel hoe de meeste regels zijn en kun je concentreren op zaken die je niet weet, zoals de afmetingen van het veld bij dameskorfbal of zo.

Maar heb je die discipline niet of vind je de regels niet allemaal even helder beschreven, dan is een avond als deze toch heel nuttig. Want dan realiseer je je ook dat er toch wel de nodige onderdelen zijn die je niet helemaal goed kent. Want hoe hoog is een korf nu precies? En wat is nu precies de omschrijving van een overtreding als "vallend"? Etc, etc.

Heeft het geholpen? Dat gaan we volgende week zien bij het examen. Ik ben benieuwd.

Kennis maken in Zeist

Afgelopen donderdag was er een heidag voor het voltallig personeel en het bestuur van het KNKV. En hoewel ik door werkzaamheden niet de hele dag heb kunnen bijwonen was het voor mij een uitstekende manier om kennis te maken met veel mensen waar ik de komende jaren ongetwijfeld nog de nodige contacten mee zal hebben.

Veel mensen weten dat er "ergens in Zeist" een bureau zit waar activiteiten voor de korfbalbond worden uitgevoerd. Maar weinigen zullen zich beseffen dat er bij het KNKV ruim 40 mensen in dienst zijn. Niet allemaal full time, maar toch is het een behoorlijke groep mensen. Die mensen zitten niet allemaal achter een bureau in Zeist. De technische mensen bijvoorbeeld (bondscoaches etc.) zijn op het veld (of waarschijnlijker vaker in de hal) te vinden, terwijl Sportconsulenten en Verenigingskaderconsulenten vooral in het land actief zijn.

Maar afgelopen donderdag waren ze zoveel mogelijk aanwezig in Zeist. Thema van de dag was hoe we handen en voeten kunnen geven aan het thema "Groei". En hoewel ik, zoals gezegd, het einde van de dag niet heb kunnen meemaken en dus de eind conclusies nog niet gezien heb, heb ik al wel gezien dat er bij iedereen een goede drive is om hieraan mee te werken en ook meer dan genoeg mooie plannen. Veel zal nu op uitvoeren en doorpakken aankomen, lijkt me.

Los van het thema was dit voor mij de mogelijkheid om kennis te maken. Ik heb te veel handen geschud om nog alle namen aan gezichten te koppelen, maar ik heb toch veel mensen eens gezien en kort gesproken. Die contacten zullen in de komende jaren zeker uitgewerkt worden.

VEO wedstrijd van de week : VEO E3 - Lynx E1

Het kost deze keer weinig moeite om een wedstrijd van de week te selecteren. De E3 kan namelijk zaterdag de eerste najaarskampioen van VEO worden. Dan moet er wel om gewonnen worden van Lynx E1.

Zaterdag 12 uur is het dan zover: de eerste kampioenswedstrijd voor VEO van het seizoen. En voor VEO E3 moet die te winnen zijn. Want de ploeg heeft to dusver al haar wedstrijden gewonnen. En tegenstander Lynx staat gedeeld in de poule. Maar het is natuurlijk nog niet gespeeld. Want de uitslag van de uitwedstrijd was 0-2. Ik ken het verslag van die wedstrijd niet, maar de uitslag geeft aan dat er niet zo'n groot krachtsverschil te zien is geweest.

Daarom kan het nog best spannend worden en is een oproep op zijn plaats aan alle VEO-leden, die geen andere verplichtingen hebben op dat moment, om de E3 aan te moedigen en ze zo te helpen om kampioen te worden.

De stand tot slot volgens de KNKV site:

Bloggen als bondsbestuurder

Zoals misschien sommigen hebben gelezen ben ik gedurende mijn weekje vakantie in Oostenrijk door de ALV gekozen als lid van het Bondsbestuur van het KNKV. Een hele eer, al zeg ik het zelf en ik zie er naar uit om er iets moois van te maken.

Voor deze blog zal deze verkiezing wel enig verschil gaan maken. Ik schrijf deze blog op persoonlijke titel. Dat deed ik ook al toen ik voorzitter was van VEO. Dat heeft in al die jaren dat ik deed nooit tot een probleem geleid. Maar er is wel een verschil tussen clubvoorzitter en bondsbestuurder wanneer het gaat om zaken die korfbal in het algemeen raken. Zaken waar ik in het verleden over schreef met een duidelijk eigen mening, zal ik nu wel behandelen, maar dan neutraal. Ik ga hier bijvoorbeeld niet mijn privé mening geven over de koppeling van de Korfbal League als ik tegelijk als bestuurder competitie in mijn portefeuille heb.

Maar ik ben er van overtuigd dat r nog genoeg te schrijven over blijft om deze blog levend en levendig te houden. Onderwerpen die vooral VEO raken bijvoorbeeld; daar heb ik in het verleden ook vaak genoeg over geschreven en dat zal ik ook blijven doen. En er zijn ook genoeg algemene korfbal onderwerpen waarvan ik denk dat ik daar over kan schrijven zonder dat ik in de knoop raak met mijn rol als bestuurder.

Ik zal natuurlijk (blijven) checken of het schrijven van deze blog toegevoegde waarde heeft. Voor mij als schrijve, maar vooral ook voor de lezers. Laat dus ook vooral niet na om mij, op deze blog of persoonlijk, deelgenoot te maken van jullie mening.

Een mooi slot

En zo kwam er vanavond (gisteren eigenlijk want het is inmiddels na 12 uur) een mooi eind aan mijn termijn als bestuurslid van VEO. Na bijna 8 jaar als voorzitter en nog een jaar als algemeen bestuurslid is het tijd om wat anders te gaan doen. Als ik zaterdag wordt gekozen zal dat binnen het KNKV zijn en zal ik daarover nog wel verder berichten.

Nu is het even terug kijken. Terug kijken op een heel mooie periode met hoogtepunten en dieptepunten, maar vooral een periode waarin veel zaken zijn bereikt en waarin zeker nu de contouren zichtbaar worden van een toekomst voor VEO waarin ik alle vertrouwen heb. En veel mooier nog, als ik de ledenvergadering beluisterd heb vanavond, een toekomst ook waarin ook de VEO-leden alle vertrouwen hebben.

Daar waar het KNKV ambitieuze doelstellingen heeft, heeft VEO die zeker ook. Doelstellingen die door Jan Jaap en de rest van het bestuur nogmaals duidelijk zijn uitgedragen voor en tijdens de ALV. Doelstellingen waarvan iedereen zich realiseert dat die niet zonder slag of stoot bereikt zullen worden. Maar wel doelstellingen die tot de verbeelding spreken en waarvan ik merk dat de leden ook werkelijk de moeite willen nemen om een bijdrage te leveren aan de realisatie daarvan. En of het doel met 450 leden nu te hoog gegrepen is of niet, iedereen heeft vertrouwen in een groei naar de toekomst. Net zoals dat voor de financiën geldt: een begroting waarin een negatief resultaat wordt gemeld, maar wel met daarbij een aantal heel recente prognoses die maken dat het er toch veel rooskleuriger uitziet. Alleen zullen laatste puntjes nog op de i gezet moeten worden.

Kortom, ik stop als bestuurslid op een moment dat ik denk dat het goed gaat met VEO. Maar ik ben niet weg bij VEO. Ik zal zeker in de komende jaren nog mijn bijdrage blijven leveren. Er blijft natuurlijk ook buiten het bestuur nog genoeg te doen. En ik hoop daar een bijdrage aan te leveren, net zoals ik hoop dat alle leden dat zullen doen. Zodat we in 2020 samen trotst kunnen zijn. Niet alleen omdat we dan 100 jaar bestaan, maar ook omdat we dan onze doelen gerealiseerd hebben.

Stemmen op sport

Ik had mij voorgenomen aan de vooravond van de verkiezingen eens te kijken wat de verschillende politieke partijen in hun verkiezingsprogramma hebben staan over sport. Zoeken naar een beleid over korfbal is wat te ver gezocht, maar sportbeleid in het algemeen is toch wel interessant.  Nu blijkt dat dat werk voor een deel al voor mij gedaan is. BNR heeft de gegevens van VVD, PvdA, CDAen PVV hier al op een rijtje gezet. De kop luidt "Sport komt er karig van af bij de verkiezingen" en die vlag dekt de lading volledig.

De VVD besteedt nog het meeste aandacht aan sport, aldus BNR, maar komt kennelijk ook niet veel verder dan algemeenheden als "De VVD is trots op de topsporters die Nederland voortbrengt. Zij zetten ons land op de kaart en geven het goede voorbeeld aan onze jeugd." Ik wil hier best verklappen dat ik morgen VVD ga stemmen, maar niet vanwege dit programmapunt.

Bij de anderen is het nog kariger, zoals op de BNR site is te lezen. Voor de volledigheid heb ik zelf nog wat andere programma's bekeken, maar het resultaat daar is niet veel spannender zoals hieronder te zien is:

Allereerst de SP: Die zet in op het bevorderen van de sport in het algemeen "Een laagdrempelig en toegankelijk sportaanbod levert een belangrijke bijdrage aan de kwaliteit van de samenleving, waarin verbondenheid en cohesie en het voorkomen van sociale uitsluiting van belang zijn. ". Verder valt daar nog op dat er oog is voor topsporters en dat die vooral door de overheid moeten worden opgevangen "Sommige mensen hebben de kwaliteiten om topsporter te worden. Ook daarvoor hoort de overheid oog te hebben. Niet alles moet hier worden overgelaten aan de commercie. De overheid heeft een eigen verantwoordelijkheid om getalenteerde sporters een kans te geven de top in hun sport te halen. "

D66 : "Sport draagt sterk bij aan gezondheid, voor alle leeftijden. Daarbij geldt ‘jong geleerd is oud gedaan’. Kinderen verdienen extra aandacht en D66 wil dat iedereen mee kan doen en kansen krijgt, ook als het gaat om sport. Gymles is daarom voor ons een belangrijk onderdeel van de schoolopleiding.
Nederlandse topsporters inspireren mensen om ook te gaan sporten. D66 wil talenten de kans geven om te excelleren en goede faciliteiten bieden. Drempels – zoals de langstudeerdersboete – neemt D66 weg. Daarnaast zijn wij voorstander van de organisatie van topsportevenementen in Nederland."

ChristenUnie: "Sport is een praktische manier om respectvol met elkaar te leren omgaan. Sportverenigingen worden gedragen door de leden, die zich vrijwillig inzetten voor elkaar en daardoor de sociale cohesie in de samenleving bevorderen. De ChristenUnie hecht daarom veel waarde aan sportbeoefening.

• Inzetten op breedtesport. Om sport voor iedereen toegankelijk te maken, heeft de ChristenUnie speciale aandacht voor de breedtesport. Sport is zeer effectief in het bereiken van een gezonde leefstijl, participatie en integratie. Sportverenigingen kunnen daarom een rol spelen in het welzijns- en gezondheidsbeleid.
• Overheid is geen sponsor. Overheidsgeld wordt niet gebruikt voor het in stand houden van betaald voetbal. Het organiseren van de Olympische Spelen in Nederland is een te kostbare en niet realistische optie."

Dat alles gezegd hebbend is er toch een partij die vrij uitgebreid aandacht aan sport besteed en dat is de Partij voor de Dieren. Die hebben een paragraaf in hun partijprogramma staan waarin (niet geheel onvoorspelbaar) beperkingen en verboden worden voorgesteld voor Hengelen, Duivensport en Paardensport. Waarmee ze zich buiten de scope bevinden van de andere partijen, maar waarmee ze wel heel concreet zijn in hun maatregelen zoals verboden op hengelen, wedstrijd vluchten en regels voor paarden wedstrijden.

Top weekeinde voor veldkorfbal

Als je, ver in september inmiddels, een weekeinde hebt met weersomstandigheden zoals we die hadden, dan kan er op korfbal gebied al weinig meer fout gaan. Zonnig gekleed publiek, overal vrolijk kijkende mensen een op de een of andere manier lijkt het spelletje soepeler te verlopen. Natuurlijk zijn er net zo veel verliezers als wanneer het slecht weer is, maar zelfs die kijken een stuk vrolijker dan wanneer het regent. En tenslotte zullen de meeste penningmeesters ook wel vrolijk zijn geworden, want er wordt goed omgezet in bier, frisdranken en ijsjes.

Bij VEO was dat natuurlijk niet anders dan ergens anders. Vanaf 's morgens vroeg al veel mensen op het veld, kijkend naar hun kinderen of naar andermans kinderen om tegelijk gezellig bij te kletsen in de zon. En ook later zit het goed vol als het tweede en eerste aantreden. Met als gevolg dat veel mensen blijven hangen en op de aangekondigde barbecue moeiteloos de meer dan 150 porties sate met toebehoren verkocht worden. Met dank aan Toko Dinsbach en alle anderen die daar aan hebben mee geholpen. Want dat was ook het mooie: terwijl het voor andere klussen soms nog moeite kost om vrijwilligers te vinden loopt zo'n BBQ met mooi weer bijna vanzelf. Vele handen zijn het dan die licht werk maken en geen klacht wordt gehoord. Een topdag dus, met hieronder voor de volledigheid nog een paar foto's.

Publiek bij de wedstrijd van VEO 1

De mannen van de BBQ

Publiek bij de wedstrijd van VEO 4 tijdens de BBQ

Zelfs dranghekken waren nodig om de stroom eters in goede banen te leiden!

VEO wedstrijd van de week : VEO - Triaz

Met eerste thuiswedstrijd van het eerste op het programma is de keuze voor de wedstrijd van de week deze keer snel gemaakt: VEO - Triaz om 15:30 uur op sportpark Westvliet.

En hoewel het pas de tweede wedstrijd van het seizoen is, zijn er toch al belangen te zien. Beide teams verloren hun eerste wedstrijd en zullen nu willen winnen om niet echt aan de staart van de ranglijst terecht te komen. Een vergelijking tussen de nederlagen in de eerste wedstrijd is natuurlijk moeilijk te maken, omdat nog niet duidelijk is hoe de sterkte van hun tegenstanders moet worden ingeschat. VEO verloor vorige week toch wel wat verrassend van Velocitas met 20-18 en Triaz delfde thuis met 15-18 het onderspit tegen EKVA.

Je zou dus zeggen als VEO er weer 18 maakt en Traiz 15, dan is er niets aan de hand, maar zo simpel zit de wereld helaas niet in elkaar. Als ik kijk naar de uitslagen in deze poule dan waren de verschillen allemaal klein en zou het dus heel goed kunnen dat we een competitie krijgen waarin iedereen aan elkaar gewaagd is. En dus ook VEO en Triaz in deze wedstrijd.

VEO-Triaz is trouwens een wedstrijd zonder geschiedenis. Nog nooit eerder bestreden Voorburgs trots en de fusieclub uit Amsterdam elkaar. Wat de uitslag ook wordt, er wordt in elk geval geschiedenis geschreven. Omdat VEO in een heel andere poule zit dan de afgelopen jaren geldt dat trouwens voor meer tegenstanders. Misschien zelfs wel voor alle tegenstanders behalve Fiks.

Gelet op bovenstaande waag ik mij niet aan een inhoudelijke voorspelling, maar omdat ik nu eenmaal VEO-lid ben ga ik gewoon uit van een thuis overwinning. Ik heb op de aansluitende BBQ liever iets te vieren dan dat ik die gebruik om mijn verdriet te verdrinken.

Tenslotte nog de stand zoals die nu op de KNKV site staat:

Kom naar de ALV!

Toevallig zag ik deze week een discussie beginnen op LinkedIn, die startte met de vraag of er nog ideeën waren om meer mensen naar de ledenvergadering van een korfbalclub te lokken. Een ook voor VEO bekend thema, waar ik mij als bestuurslid al menigmaal over gebogen heb. 

Want het blijkt nog moeilijker om mensen voor directe democratie (werkelijk meepraten en beslissen) te interesseren dan voor de indirecte democratie in het stemhokje. En hoewel er op 12 september natuurlijk voor iedereen meer ingrijpende zaken op de agenda staan is het daar dan weer wel zo dat jouw ene stem minder gewicht in de schaal legt dan diezelfde stem op de ALV van VEO. Maar ik ben bang dat we voor het opkomstpercentage behoorlijk jaloers moeten zijn op de resultaten van Rutte en consorten. Een ALV bij VEO trekt misschien 10% van alle leden normaal gesproken.

Wat is dan de reden? Er is wel eens gezegd dat het te weinig over korfbal en te veel over andere zaken gaat. Dat is niet helemaal onwaar, maar bij de landelijke verkiezingen spelen ook veel zaken een (vaak veel grotere) rol waarvan de stemmers geen verstand hebben of waar ze buiten verkiezingstijd weinig belangstelling voor hebben. Want wie er nu precies wat de consequenties zijn van het wel of niet stopzetten van de steun aan Griekenland? Toch bepaalt onze gedachte daarover voor een belangrijk deel ons stemgedrag bij deze verkiezingen. Misschien moeten we op de ALV dan maar een voorstel doen dat Grieken voortaan pas een biertje kunnen bestellen als ze vooraf de inhoud van hun portemonnee hebben laten zien.

De ALV is de enige manier om direct invloed op uit te oefenen op dit soort onderwerpen, omdat daar goedkeuring moet worden gegeven aan begroting en contributie, om maar wat te noemen. Maar ook  inhoudelijke zaken als het vrijwilligers beleid, onze ledengroei en wat er met het sportpark moet gebeuren zijn onderwerpen die ik gedurende het seizoen langs de lijn vaak genoeg langs hoor komen. Dat is prima, maar langs de lijn worden in het gunstigste geval worden conclusies getrokken en geen beslissingen genomen.

Die beslissingen worden natuurlijk ook niet allemaal op de ALV genomen. Maar de basisafspraken worden daar wel gemaakt. En ook als je geen zin hebt om in het openbaar mee te discussiëren - om wat voor reden dan ook - dan nog is het het goed om eens te horen wat iedereen er van denkt en wat er over besloten wordt. Daarom maar weer eens een oproep op deze plaats: VEO-LEDEN, KOM OP DONDERDAG 13 SEPTEMBER NAAR DE ALGEMENE LEDENVERGADERING IN HET CLUBHUIS!

En die discussie op LinkedIn? Op het moment dat ik dit schrijf heeft die nog geen werkelijk nieuwe ideeën opgebracht en lijkt hij al weer een stille dood gestorven. 

Scheidsrechters en talenten

Ik heb het idee dat het tegenwoordig wat meer bekend is als vroeger, maar ik weet nog wel dat ik in de tijd dat ik actief was als scheidsrechter wel eens vreemde blikken kreeg als ik het had over mijn scheidsrechterscarrière. En dan meer uit onbekendheid dan uit onbegrip. Want de meeste sporters - en dus ook de meeste korfballers - staan er helemaal niet bij stil dat het voor veel scheidsrechters een streven is om het hoogste uit hun loopbaan te halen. Vaag heeft iedereen wel het besef dat de beste scheidsrechters de belangrijkste wedstrijden moeten fluiten, maar dat daar net zo goed als bij sporters iets is als onderlinge concurrentie was vaak een eye opener. Voor sommige mensen waarschijnlijk nog steeds, maar zoals ik begon, dat zijn volgens mij steeds minder mensen.

De reden dat ik hier nu over schrijf is dat ik op dit moment betrokken ben als begeleider / beoordelaar bij een aantal van die talenten. De laatste jaren zijn er een aantal wisselingen geweest in de structuur van de arbitrage, zowel landelijk als in de districten. Scheidsrechters worden nu ingedeeld in groepen, afhankelijk van hun capaciteiten en aan die groepen zijn wedstrijden op een bepaald niveau gekoppeld.

Groepen 1 en 2 zijn de landelijke groepen en de top van het district wordt gefloten wordt door scheidsrechters die in groep 3 zijn ingedeeld. Het gaat dan om wedstrijden in bijvoorbeeld de Hoofdklasse A-junioren, Overgangsklasse en Reserve Hoofdklasse. Dat soort wedstrijden wordt bij voorkeur door koppels gefloten: een scheidsrechter en een assistent scheidsrechter.

Nu bestaat die groep 3 voor een deel uit scheidsrechters die al langer mee lopen en de nodige ervaring hebben op dat niveau. Maar er zijn vanuit de begeleiding van de afgelopen jaren ook een aantal talenten aangewezen, veelal wat jonger, die ervaring moeten gaan opdoen op dit niveau met als uiteindelijke doel om de besten daarvan door te laten stromen naar de groepen 1 en 2. En deze talenten, die vooral moeten oefenen in de samenwerking met hun assistent,  worden nu intensiever begeleid dan anders. De bedoeling is dat ze de eerste paar wedstrijden van het seizoen een vaste begeleider hebben zodat in die wedstrijden specifieke verbeterpunten goed gevolgd kunnen worden. Zelf begeleid ik nu ook zo'n koppel. Ik denk dat dit een heel goede aanpak is, die natuurlijk wel weer de nodige inzet vraagt om die begeleiding ook uit te voeren, maar uit de mails die ik gezien heb krijg ik de indruk dat dit goed ingevuld kan worden.

Overigens zijn er niet alleen op dit niveau talenten onderkend. Dat gebeurt op alle niveaus binnen het district. En ook die talenten hebben extra begeleiding om ze op een (nog) hoger plan te krijgen. Een uitstekende ontwikkeling!

VEO wedstrijd van de week : VEO 3 - Fiks 2

Zo aan het begin van de competitie is het altijd lastig om te voorspellen welke wedstrijd nu echt interessant is, maar ik ben zelf wel benieuwd naar de verrichtingen van VEO 3. Vorig seizoen heb dat team zelf getraind en gecoacht, maar vergeleken met toen is er in het team toch behoorlijk veel veranderd. Ervaren rotten die weer zijn gaan korfballen en jeugdige afvallers uit de selectie, samen met een kleine kern van spelers van de vorige jaargang.

Vorig seizoen deed VEO 3 niet echt mee om de prijzen, maar eindigde het op het veld toch verdienstelijk in het linker rijtje. Als ik dan kijk wat er nu op de been kan worden gebracht, dan moet er nu toch wel kunnen worden mee gedaan om de titel lijkt me. Of die gehaald wordt hangt natuurlijk ook af van de concurrentie, want in dit soort klasses heb je wel vaker teams die heel erg verrassen ten opzichte van een seizoen eerder. Maar meedoen lijkt mij een duidelijke.

Om die reden is dus de wedstrijd van zaterdag om 17:00 uur thuis (en niet 15:30, zoals ik per ongeluk eerst had vermeld) tegen Fiks 2 mijn wedstrijd van de week. We zullen eens kijken hoe het dan gaat lopen

Selecteren en afvallen

Zaterdag begint de competitie weer. Dat betekent dat iedereen weer in het team is ingedeeld waarin hij dit seizoen zal spelen. Gedurende zo'n seizoen verandert er wel eens wat, maar in de meeste gevallen is het team dat aan de competitie begint toch voor 80-90% hetzelfde team dat ook in het begin van de zomer 2013 de competitie gaat beëindigen.

Zo'n team komt niet zomaar tot stand. Aan de samenstelling is veel werk vooraf gegaan. Dat begint meestal bij de Technische Commissie die de eerste opstellingen maakt. Voor de meeste teams blijft het daarbij, waarbij  alleen nog enkele individuen van plaats veranderen omdat ze met succes met de commissie in discussie gaan of om andere praktische redenen. Maar voor met name hogere teams binnen een vereniging is de eerste opstelling alleen nog maar een startpunt. Want vaak worden er bijvoorbeeld voor eerste en tweede senioren team binnen een club meer spelers aangewezen dan er nodig zijn en wordt er in de voorbereiding gekeken wie er werkelijk in die teams terecht komt.

Dat zijn dus plaatsen die je moet verdienen. De term "Selectie" wordt niet voor niets gebruikt: er wordt door trainers en TC werkelijk geselecteerd tot de besten overblijven. Niet noodzakelijkerwijs de beste spelers, maar wel het beste team. In de ogen van diegenen die de beslissing nemen in elk geval en die keuze is dus per definitie arbitrair. En wordt binnen en buiten de selectie ook becommentarieerd.

Die fase hebben we nu achter de rug in de meeste gevallen. Bij VEO zijn afgelopen zaterdag bij de junioren en afgelopen maandag bij de senioren selecties de opstellingen vastgesteld. Ik heb hierover nu geen selectie spelers gesproken, maar het kan niet anders dan dat de resultaten voor veel spelers een bevestiging waren van wat ze al verwacht hadden, voor sommigen een positieve verrassing waren en voor sommigen een teleurstelling. Als je in een selectie proces zit zoals dit, dan betekent dat, dat er meer spelers zijn dan plaatsen en dus dat er mensen moeten afvallen. 

En ook voor die afvallers begint zaterdag de competitie. In een team waarin ze liever niet hadden willen spelen. Want ze gingen voor die plek in een hoger team en hebben het niet gered. Ze moeten zich nu over de teleurstelling heen werken. En zorgen dat ze in dat andere team met plezier korfballen. Sommigen zullen zich er bij neer leggen en zich instellen op een seizoen in een lager team. Anderen zullen er alles aan doen om het ongelijk van de coaches te bewijzen en proberen zich nog tijdens de competitie alsnog in het hogere team te spelen. Maar in beide gevallen zullen ze de competitie anders beginnen dan ze hoopten.      

Een korfbal visioen

Even terug grijpen op de Olympische Spelen. En nee, dit is geen pleidooi om wel of niet korfbal op te stuwen in de Olympische vaart der volkeren. Maar net zoals het streven naar korfbal als Olympische Sport een ideaal is voor de verdere toekomst, zo hebben de Spelen van dit jaar mij een beeld gegeven van iets wat we voor korfbal op langere termijn misschien ook kunnen realiseren.

We hebben de Olympische Spelen recent achter de rug. Met een ongelooflijke hoeveelheid sporten die voor elkaar voortdurend overlappen in uitvoering, waardoor je nooit alles kunt zien van wat er wordt geboden. Maar wel heel veel, want daar zijn steeds meer moderne mogelijkheden voor.

Allereerst natuurlijk de oude vertrouwde TV rapportages op Nederland 1. Met inleiding en nabeschouwing werden daar de meest relevante momenten gepresenteerd. “Meest relevant” leidt altijd tot discussie, maar de gemiddelde Nederlandse sport kijker zat wel goed. Maar niet iedereen is gemiddeld natuurlijk. Er zijn altijd mensen die om hen moverende redenen liever naar dames basketbal (Australië – China op dat moment) dan naar Epke Zonderland kijken.

Dat was deze spelen geen enkel probleem. Ten eerste zijn er meer TV-zenders beschikbaar want in de ons omringende landen stellen  ze andere prioriteiten dan bij de NOS en iedereen heeft Engelse, Belgische en Duitse zenders in zijn pakket. En dan zijn er ook nog allerlei sportzenders, al dan niet tegen betaling, die ook Olympische onderdelen uitzenden.

Maar er was deze keer nog een andere mogelijkheid. De website van de NOS bood een stroom aan met de uitzending van Nederland van dat moment (of eigenlijk van een paar minuten daarvoor, want de webstream komt later binnen dan het TV signaal). En… naast het TV beeld waren er  ook nog eens twaalf andere streams beschikbaar met beelden van sporten die op dat moment bezig waren. Zonder commentaar, maar wel beeld en geluid. Op die manier kon je dus rustig dames basketbal kijken terwijl de rest van Nederland ademloos naar de rekstok keek.

Wat heeft dat nu met korfbal te maken? Toen ik dit zag en met enige regelmaat al zappend gebruikte tijdens de spelen, kwam het idee bij mij op dat een dergelijke serie streams prachtig zou zijn om alle Korfbal League wedstrijden bij de mensen te brengen. Geen twaalf, maar vijf keuzes onder elkaar om de wedstrijden van het weekeinde aan te bieden.  Zeker op die momenten dat er meer wedstrijden tegelijk gespeeld worden – een veel gehoorde klacht – de ideale oplossing.

Dit gaat natuurlijk het komende seizoen niet komen. En volgend jaar ook nog niet. Maar  op termijn moet zoiets mogelijk zijn. Met behoorlijke beelden, goed geluid en een directe lijnverbinding tussen hal en website. Dan ga ik nog steeds liever live naar een wedstrijd kijken. Maar als dat niet kan, dan hoef ik toch niets te missen!

De kop is er af

Het seizoen is weer begonnen. Trainingsweekeinden, gewone trainingen, oefenwedstrijden, de hele molen draait alsof we niet weg zijn geweest.Zelf heb ik nog niet getraind, maar al wel een oefenwedstrijd gefloten. In de hitte van afgelopen zaterdag, maar afgezien daarvan volde het ook weer vertrouwd. Gewoon flink heen en weer hollen, als het nodig is wat zeggen of op je fluitje blazen en incidenteel wat onbegrip negeren. Niets anders dan in het verleden en het voelde ook vertrouwd. En omdat ik afgelopen maanden regelmatig heb hard gelopen was het ook conditioneel geen probleem.

En de rest? Het verenigingsleven komt ook op gang, al gaat dat altijd iets langzamer. Het VEO-bestuur komt volgende week weer bij elkaar, maar technische commissies zijn vast al eerder aan de slag geweest. En misschien de andere commissies ook al en anders zullen ze dat de komende weken vast wel gaan doen.

En deze blog? Ook die gaat nu weer echt op gang komen. Ik ben nog anderhalve week vrij en hoewel ik thuis zit, betekent dat toch dat ik nog niet mijn normale ritme heb. Maar ik zal dat wel weer oppakken en regelmatig gaan bloggen.

Het gaat weer beginnen

Terwijl de Olympische Spelen nog bezig zijn en we dus nog niet aan het einde zitten van deze lange sportzomer, begint toch ook de nazomer al weer. De eerste voetbalwedstrijden worden al weer gespeeld en, belangrijker voor deze blog, via de verschillende sociale media wordt duidelijk dat ook de korfbaltrainingen links en rechts weer gaan beginnen. De sportzomer loopt dus ten einde en de korfbalzomer gaat weer van start. Korfbalherfst lijkt me nog niet helemaal aan de orde, zelfs niet met alle regen die we nog steeds naar beneden zien komen.
Interessant aan de start van zo’n nieuwe competitie is natuurlijk hoe iedereen de vakantie overleeft heeft. Voor de gemiddelde breedtesporter maakt dat niet zoveel uit. Sommigen zullen alleen wat conditieachterstand hebben omdat ze niet getraind en gespeeld hebben. En sommigen misschien zelfs dat niet omdat ze nog wel wat aan hun conditie gedaan hebben op welke wijze dan ook (beetje hardlopen, veel swingen inde disco etc.). Maar welke startsituatie ze ook hebben, de maand augustus is prima geschikt om langzaam maar zeker via trainingen en wat oefenwedstrijden rustig weer aan het spelletje te wennen om dan in september weer strijd te leveren tegen andere teams die zich op dezelfde wijze uit de zomer hebben los gerukt.
Voor korfballers in de topsport en de wedstrijdsport ligt dat wat anders. De topsport is hier even niet zo relevant, want zover zijn we bij VEO nog niet. Maar voor onze selectiespelers is augustus wel heel belangrijk.  Zij zullen de komende weken moeten tonen hoe fit ze zijn en hoe snel ze het spelletje weer oppakken.  Net als de breedtesporters door trainingen te volgen en oefenwedstrijden te spelen, maar wel met een hogere frequentie en  met grotere druk. Met als extra spannende factor voor die spelers natuurlijk dat er dit seizoen nieuwe trainers voor de groep staan, dus dan moet je je als speler nog eens extra bewijzen. We zullen eens zien hoe dat deze maand allemaal gaat aflopen.
En laat ik tenslotte een andere groep niet vergeten: de scheidsrechters. Veel mensen denken daar niet bij na, maar voor hen geldt hetzelfde als voor korfballers. Met eenzelfde indeling voor breedtesport en wedstrijdsport. Toen ik zelf nog actief was zorgde ik in mijn vakanties altijd wel dat ik iets aan mijn conditie deed en niet helemaal naar nul terug zakte.  Een beetje doortrainen in de voorbereiding, een paar oefenwedstrijden fluiten en ik was klaar voor de competitie. Voorafgegaan door een formele conditietest, iets wat dit seizoen op een wat andere manier zal gebeuren.  En dat geldt ook voor onze scheidsrechters van nu en dus zullen we de komende weken ook bij hen kunnen zien hoever ze staan in hun voorbereiding.

Zomerstop

Een kleine pauze op deze blog. Voor sporters is een rustperiode noodzakelijk om de accu weer op te laden. Voor de korfbalbestuurders waar ik over schrijf geldt hetzelfde. Het VEO-bestuur komt tot eind augustus niet bijeen en ook voor KNKV-zaken is er niet al te veel activiteit.
Het korfbalseizoen is dus over en al ga ik zelf niet onmiddellijk op vakantie, ik merk wel de drang om over korfbalzaken te schrijven even wat minder is. Daarom neem ik in juli even gas terug. Heb ik inspiratie dan schrijf ik wat, maar verder gaat het tempo flink omlaag (wat de laatste week ook al het geval was natuurlijk) en geldt: in augustus weer.

NB. Dat wil niet zeggen dat ik helemaal niets meer aan korfbal doe overigens: de wekelijkse trainingen op donderdag voor hen die een balletje willen schieten met als bonus een goed gesprek achteraf, gaan nog wel even door. Maar om daar nu elke week over te schrijven....

Verjongen in Zeist?

Afgelopen zaterdag was er een vergadering van de Bondsraad in Zeist. Zeg maar de algemene ledenvergadering van het KNKV. Omdat het KNKV met 97.000 leden wat groter is dan een vereniging als bijvoorbeeld VEO met ruim 300 is het wel wat anders georganiseerd. Niet alle leden kunnen daar aanwezig zijn, maar vanuit elk district worden 7 leden afgevaardigd om het district te vertegenwoordigen. En afhankelijk van de grootte van het district heeft zo'n Bondsraadlsid meer of minder stemmen.

Zelf ben ik Bondsraadslid voor Noord West en dat betekende deze vergadering dat ik welgeteld 3256 leden uit Noord West mocht vertegenwoordigen. Omdat één van mijn collega's was verhinderd werd dat in de praktijk zelfs 3799. Niet dat dat in deze vergadering veel uitmaakte. Alle voorstellen (in dit geval een paar statuten en reglementswijzigingen en enkele benoemingen van commissieleden) werden unaniem genomen.

Daarnaast waren er een aantal mensen die werden geëerd voor verdiensten voor het KNKV en korfbal in het algemeen. Op de KNKV site staan deze allemaal genoemd. Maar één opvallende wil ik hier toch nog wel belichten : Aly Cuperus en Trynke Keuning van De Granaet (Dokkum) werden beloond met de Wilson Erebeker. Dat is een onderscheiding voor mensen die is "bestemd voor haar of hem, voor vereniging of Bond, die de beste prestatie voor de verbreiding van ons spel, verbreiding in de meest uitgebreide zin van het woord, heeft geleverd". In dit geval ging hij naar de genoemde jongedames vanwege hun initiatief op het gebied van jongerenparticipatie. 


Na de uitreiking van de beker (die vroeg tijdens de vergadering plaats vond) kregen zij de keuze om de vergadering te verlaten om nog even te blijven zitten. Het antwoord was dat ze nog even wilden blijven "zodat ze de gemiddelde leeftijd tenminste nog wat zouden verlagen". En daar sloegen ze de spijker op hun kop. Want de gemiddelde leeftijd van een Bondsraadslid zal toch snel in de buurt van mijn leeftijd liggen (bijna 54). En zonder dat ik de exacte cijfers paraat heb, weet ik zeker dat dat behoorlijk hoger ligt dan de gemiddelde leeftijd van een KNKV lid.


Hun project Jongerparticipatie is in eerste instantie gericht op korfbalclubs. Maar binnen het KNKV mogen we daar met zijn allen ook wel aandacht aan besteden. Zodat niet alleen grijze heren (en een enkel dame) beslist wat de koers van de korfbalbond gaat worden in de komende jaren. Als we beginnen om voor elk aftredend Bondsraadslid iemand te zoeken die minstens 10 jaar jonger is, dan komen we stapsgewijs bij een betere afspiegeling van onze achterban denk ik.

Hup Oranje!

Het moet toch een rare gewaarwording zijn geweest voor het doorgewinterde personeel op Schiphol: twee zulke verschillende Oranjes op één dag. Want op de dag na De Kater landde zo anoniem mogelijk het Nederlands voetbalelftal, verguist door ongeveer de hele natie. Maar diezelfde dag vertrok ook het even Nederlandse korfbalteam samen met Jong Oranje voor een trip naar Azië. Aangemoedigd door, ja door wie eigenlijk? Want naast geliefden en naaste familie, wie weet er eigenlijk dat er in Azië een toernooi plaats vindt?

Binnen de korfbalwereld bedoel ik dan, want daarbuiten maakt al helemaal niemand zich druk over de President's cup of de Capital Cup. Ik ook niet trouwens, want ik heb nog nooit van die toernooien gehoord en mijn chinees is niet goed genoeg om meer dan een paar hoofdlijnen uit het programmaboekje te begrijpen dat hier online staat. Maar daar gaat het hier ook niet om. Dit is een oefen en (korfbal)propaganda trip neem ik aan.

Dat haalt de landelijke pers niet. Net zo min als andere vriendschappelijke evenementen waarbij niet wordt gevoetbald op veel aandacht kunnen rekenen. Maar ik vond toch wel dat wij als korfballers er stil bij mogen staan. Want via internet zijn er mogelijkheden genoeg. En dan bedoel ik niet alleen de KNKV-site of NLkorfbal, maar ook media zoals Twitter en Facebook.  Mogelijkheden te over om hier vandaan te zien wat er aan de andere kant van de wereld precies gebeurt.

Terug nog even naar het voetbal. Ook daar waren opties genoeg om alles te volgen. Opties te veel denk ik zelfs, als ik zie wat voor onzin er allemaal is gezegd en geschreven in de afgelopen weken en vooral als ik probeer te bedenken wat voor impact dat moet hebben gehad op spelers en staf. Zelf bij geharde profs denk ik dat de overvloed aan tactische tips en al dan niet leuke persiflages op een gegeven van invloed is op beslissingen en spel.

Dat zie ik bij korfbal nog niet zo snel gebeuren. Zeker niet bij dit toernooi, maar ook niet als we volgend jaar de World Games spelen. Dat is dan weer een voordeel van relatieve anonimiteit.

Impressies van de NKD

Gisteren was ik op de NKD (Nationale Korfbaldag 2012) bij Avanti in Pijnacker. Ik was er niet de hele dag (er waren al vroeg Schoolkorfbalfinales en andere jeuigdfinales), maar ik heb de NK finales bij de A-jeugd en voor de Ereklasse gezien. Een aantal willekeurige observaties:

• De organisatie zag er heel gelikt uit. Nergens rijen of problemen, podia en huldigingen keurig op schema en met materialen die tijdig af en aangevoerd waren. Ik las in het programma boekje dat er niet minder dan 275 vrijwilligers actief waren. Heel veel mensen, maar met resultaat;
• Wind en veldkorfbal zijn geen vriendjes. In beide wedstrijden die ik zag werd het wedstrijdbeeld bepaald door de windrichting waardoor aan een kant voor en aan de andere vrijwel alleen achter de korf geschoten werd;
• Mede door die wind waren doelpunten soms tijdenlang schaars. Al had ik ook wel de indruk dat de korf van afstand eenvoudiger werd gevonden dan bij het benutten van doorbraken en korte kansen. Toch niet alleen de wind?
• Ook tekenend hiervoor was de lange, ik schat 3 minuten durende, aanval van DeetosSnel in de slotfase die leidde tot heel veel schoten, maar niet tot de beoogde gelijkmaker. Dalto kwam maar niet in balbezit en moest leidzaam toezien hoe DeetosSnel het ene na het andere schot afvuurde. Pas na affluiten van Alle Visser (voor lopen nota bene) kwam Dalto weer in balbezit. Voor kort overigens, maar in de slotseconden kwam DeetosSnel niet meer tot gericht aanvallen en won Dalto dus nipt.
• Eindstand in de veldfinale was 15-16 en dat viel mee gelet op de 3-3 tussenstand na bijna een half uur.
• Bij de junioren was het ook meer spannend dan fraai en won DOS'46 met 13-12. Verrassend omdat het in de reguliere competitie beide onderlingen ontmoetingen had verloren. | Toevallig heb ik die in Papendrecht zelf gezien en toen bleef DOS'46 vrijwel de gehele tweede helft scoreloos. Dat deden ze nu dus beter, want de ruststand was gelijk en ze wonnen dus de tweede helft.
• Opvallend was het verschil in gedrag tussen de beide vakken van DOS'46 onmiddellijk na het laatste fluitsignaal. Het verdedigingsvak stortte zich onmiddellijk juichend op hun vakgenoten en de leeg lopende bank.  In het aanvalsvak gaf iedereen eerst keurig zijn tegenstander een handje om zich daarna om te draaien en richting de feestende massa te rennen.
• Op de arbitrage viel weinig aan te merken al deed iedereen dat natuurlijk toch. 

Nationale korfbaldag

Zaterdag aanstaande is het formele einde van het korfbalseizoen 2011-2012. Een einde dat in Pijnacker plaats vind met de Nationale Korfbal Dag (NKD). Een dag vol finales, van schoolkorfbal in de ochtend tot aan de Veldfinale aan het einde van de dag als klapstuk. Waarbij ik mij meteen afvraag wie weet welke teams in die Veldfinale om het kampioenschap van Nederland spelen. Juist, twee van de teams uit de Ereklasse die met een D beginnen: Dalto en Deetos/Snel.

Ik vraag mij trouwens ook af wie er, buiten de deelnemende teams en scholen, echt bezig is met deze finaledag. Als ik kijk binnen VEO dan hebben we eindfeest gehad, ronden we nog wat organisatorische zaken af en zitten we vooral met zijn allen in spanning over de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland. Als we die verliezen, wat God verhoede, dan denken we misschien nog een beetje aan korfbal, om maar niet aan voetbal te hoeven denken. Maar als we winnen, dan zal de focus toch op zondag liggen als Nederland tegen Portugal voetbalt.

Nationale Korfbal Dag?  Ik denk niet dat al veel korfballers daar mee bezig zijn. Maar dat is ten onrechte denk ik. Want voetbal of niet (en ik ben echt ook een fan), zo'n afsluiting van het seizoen is toch een feestje. Natuurlijk is er discussie over de waarde van zo'n finale voor de teams uit de Ereklasse. En zijn er verhalen genoeg in de omloop over teams die niet eens in die finale willen staan. Daar wil ik later nog wel (weer) eens een blog aan wijden.

Toch blijft zo'n finaledag met zijn vele jeugdkampioenschappen en clinics daar tussendoor een leuke belevenis. Met hopelijk ook weer veel korfbal liefhebbers. Met helaas kans op regen zoals het er nu naar uit ziet. Maar aan de ander kant zijn we daar de afgelopen weken wel een beetje aan gewend lijkt me.

Ik ga zaterdag naar Pijnacker. Jullie ook?

Vrijwilligers en profs

De afgelopen week werd ik geconfronteerd met een tweetal verschillende aspecten binnen de KNKV-organisatie, namelijk de vrijwilligers organisatie en de beroepskrachten. De eerste keer was dat bij het afscheid van Jaap Broersma, die als directeur leiding heeft gegeven aan die beroepsorganisatie en de tweede keer was vanavond bij een bijeenkomst van scheidsrechters en beoordelaars binnen het district Noord West.

Voor veel korfballers is het KNKV een groot lichaam: ver van mijn bed en een dankbaar onderwerp om over te klagen als er iets niet goed geregeld is. Misschien onnodig om nog eens uit te leggen dat dat niet zo is. Maar volgens mij niet zo onnodig, want ik blijf hier misverstanden over horen. Binnen clubs van mensen die er eigenlijk nauwelijks wet van hebben hoe de organisatie werkt en dat eigenlijk ook niet zouden hoeven weten. Maar ook binnen de scheidsrechterij waar mensen vanuit hun meer individuele positie toch meer zicht op de gang van zaken hebben.  Zou ik denken.

Hoe zit het nu? Het KNKV is in wezen een vrijwilligersorganisatie. Niet anders georganiseerd dan de meeste clubs. Met een bestuur en verschillende commissies op gebieden als competitie, financiën, reglementen etc. Door de omvang is dat op sommige onderwerpen ook nog eens regionaal verder verdeeld in districten zoals Noord West. Die ook elk een bestuur en commissies / werkgroepen hebben om de zaken binnen hun district te regelen. Alle functionarissen binnen die organisatie zijn vrijwilligers, zoals gezegd net als binnen een vereniging.

Maar het KNKV heeft te veel taken om dat allemaal door vrijwilligers te laten uitvoeren. Dat geldt voor sommige clubs ook die een betaalde trainer hebben of een functionaris (meestal gesubsidieerd) die de accommodatie helpt beheren. Maar bij het KNKV geldt dat voor veel meer taken. Administratieve taken (financieel, maar ook competitiezaken), technische taken (bondscoaches, technisch directeur), communicatie/marketing, verenigingsondersteuning en nog veel meer. Voor die taken is er bondsbureau, waarvan genoemde Jaap Broersma tot voor kort directeur was, en zijn er medewerkers in de verschillende districten.

Die twee delen van de organisatie kunnen niet los van elkaar gezien worden. Dat bleek bij het afscheid van Jaap waar beide geledingen door elkaar liepen. Dat bleek ook uit de presentaties op de scheidsrechtersbijeenkomst, waar voorbeelden te over waren over zaken die goed of slecht geregeld waren maar waarbij zowel de vrijwilligers al het bureau betrokken waren. Al blijkt men in het algemeen bij slecht geregelde zaken gemakkelijker over het bureau dan over de vrijwilligers te klagen heb ik de indruk. Maar ze moeten het samen doen. Alleen dan kunnen we onze doelstellingen, welke dat ook zijn, realiseren.

Tussen twee palen

Het blijft een apart fenomeen zo in deze tijd van het jaar: de toernooien die binnen alle verenigingen gehouden worden om te bepalen wie de beste schutter is. "Priktoernooien" is de officiële naam, maar "Schutterstoernooi, ""2 palen toernooi", "Over en weer schieten" en noem het maar op zijn ook termen die je tegen komt.

Het principe is heel simpel. Zet twee palen op niet te grote afstand van elkaar en zet 1 of meerdere deelnemers onder die korf die om de beurt een schotpoging mogen wagen. Wie het eerst het afgesproken aantal goals (meestal 10 of 21) heeft gescoord, of wie de meeste goals heeft gescoord wanneer de tijd is afgelopen, wint het partijtje.

In mijn herinnering is dit spelletje zo oud als korfbal zelf, in elk zo oud als korfbal sinds ik er mee in aanraking ben gekomen. De kracht zit hem volgens mij in twee zaken: de eenvoud (buiten wat ik hierboven heb beschreven heb je geen andere regel nodig dan afspreken van waar je mag schieten) en het feit dat je op deze ontspannen wijze toch kunt werken aan iets serieus, namelijk de verbetering van je schot.

Zoals gezegd is dit de periode van de toernooien op dit gebied. Waarbij KVA de belangrijkste organiseert, namelijk het (officieuze) NK.  Omdat het over korfbal gaat zou je dat natuurlijk meteen het officieuze WK kunnen noemen, maar op dat idee zijn ze in Amstelveen kennelijk nog niet gekomen. (Ik moet trouwens zeggen dat ik de term "Officieus NK" wel ergens gelezen heb, maar dat hij niet op de toernooisite prominent staat vemeld).

Maar ook zonder formele toernooivorm zie je het schieten tussen twee palen natuurlijk het hele jaar door. Iets minder dan vroeger in mijn beleving, maar dat kan ook gewoon komen omdat ik als ouwe lul wat minder controle heb over mijn herinneringen. Je ziet het in elk geval nog vaak genoeg. Misschien allemaal als training om op de jaarlijkse krachtmeting binnen de vereniging als sterkste naar voren te kunnen komen. Maar waarschijnlijker gewoon als manier om zowel gezellig als sportief met elkaar bezig te kunnen zijn.

Wie dat bij VEO wil doen kan daarvoor altijd op de donderdagavond terecht. Want met het clubje geroutineerde heren (en een enkele dame) hebben we daar zelfs elke week een toernooitje. Eens kijken of die routine gaat helpen om het VEO toernooi van zaterdag a.s te winnen.

Een prima combinatie

Op een of andere manier schijnt het in onze gemeente goed samen te vallen: korfballen en wandelen. Want zowel in Leidschendam bij SEV als in Voorburg bij VEO, is er een al jarenlang bestaande samenwerking tussen een korfbalclub en de lokale Avond4daagse. Samenwerking wat betreft start en finish en samenwerking op het gebied van de algehele organisatie.

Hoe dat bij SEV precies werekt weet ik niet, maar bij VEO heb ik daar uiteraard wel een beeld van. Daar is een aparte commissie die zich met de organisatie bezig houdt. Een commissie die niet anders binnen de VEO-structuur zit dan bijvoorbeeld de materiaal commissie. Maar wel een commissie die niet specifiek uit korfballers bestaat, maar meestal uit mensen met wel een VEO achtergrond (ouders bijvoorbeeld). En natuurlijk ook uit mensen die wandelen in het algemeen of de avond4daagse in het bijzonder een warm hart toedragen.

Die commissie heeft de touwtjes in handen; overlegd over de datum; schrijft de scholen aan; regelt stukjes in de lokale pers en zet de routes uit. En die commissie recruteert ook al de vrijwilligers die er tijdens de wandelavonden nodig zijn om alles in goede banen te leiden. Met name om het reguliere wegverkeer en de wandelende massa van elkaar te scheiden.

Leidschendam was twee weken geleden aan de beurt en deze week is het Voorburg. 4 avonden lang, van maandag tot en met donderdag lopen honderden mensen door de gemeente, naar keuze per avond 5 of 10 kilometer. de routes zijn zodanig dat de meeste inwoners er wel op een of andere manier een keertje mee te maken zullen krijgen. Waarbij het aan deelnemers en vrijwilligers is om er voor te zorgen dat het geen overlast geeft. Maar dat lukt prima weet ik uit ervaring.

Olympische discussie in de regio

Vanavond was het regio overleg van de regio Den Haag, waarvoor KVS deze keer gastheer was. Het was een bijzonder regio overleg omdat het veruit grootste deel van de vergadering in beslag werd genomen door de discussie over het KNKV beleidsplan "Korfbal naar Olympisch niveau". Een discussie waarvoor een brede KNKV afvaardiging van 6 mensen naar Scheveningen was afgereisd. En waarvoor de meeste clubs uit de regio ook present waren.

En een vruchtbare discussie ook. Het KNKV voert deze discussie met alle clubs in regio's of gecombineerde regio's, dus er was bij de KNKV deelnemers genoeg vergelijkingsmateriaal. En uit de reacties begreep ik achteraf dat dit een van de betere sessies was. Beter misschien niet in de zin dat hier nu heel opzienbarende ideeën naar voren kwamen of volstrekt unieke opinies. Maar wel dat er hier door de deelnemers in goede samenwerking over de onderwerpen werd gediscussieerd, waarbij wel degelijke goede zaken naar voren kwamen.

Zaken die worden gecombineerd met de input uit de rest van Nederland en dan gezamenlijk leiden tot een nieuwe, verbeterde, versie van het beleidsplan. Waarbij uiteraard wel werd gewaarschuwd dat niet alles wat vanavond werd aangedragen ook meteen wordt meegenomen. Want het KNKV beleidsplan is het plan heel Nederland en niet dat van de regio Den Haag. Dat begrepen wij zelf ook wel, maar het was goed om dat nog even expliciet te maken.

Waar gaat dat beleidsplan dan precies over? Van de vier hoofdonderwerpen was vooral het eerste, Groei, onderwerp van veel discussie. Een deel van de discussie ging over de reden waarom dit zo'n belangrijk thema is. KNKV-bestuurder Johan Kosse legde uit dat dit vooral belangrijk is om als sportbond mee te tellen binnen Nederland. Door een grotere omvang wordt er niet alleen eerder naar ons geluisterd als het gaat om zaken waarop wij invloed willen uitoefenen, maar het heeft ook financiële consequenties. Mede door onze omvang horen wij bij de 12 sporten die meedelen uit de belangrijkste pot van NOC*NSF op basis van de Sportagenda 2013-2016. Na de uitleg, waarbij ook werd aangegeven dat dit in de volgende versie van het plan waarschijnlijk ook wat uitgebreider zou worden beschreven, werd over de oorzaak niet veel meer gezegd.

Wel over de invulling, want daarover bestonden toch diverse verschillende inzichten. Daarmee werd een groot deel van de avond gevuld. Over de andere onderwerpen (Topsport, Uitstraling & Herkenbaarheid, KNKV ondersteuning) werden toch vooral aanvullende opmerkingen geplaatst. Hoewel Topsport in sommige opzichten toch wel als een heet hangijzer gezien wordt: voor sommigen belangrijk voor de uitstraling, voor anderen toch vooral een "Ver van mijn Bed Show". Wat nog in meerdere mate geldt voor de internationale kant van Topkorfbal. Waarover later vast nog wel een keer meer.

Zoals gezegd worden de verzamelde meningen naast elkaar gelegd en aan alle clubs toegezonden (en mogelijk nog ergens gepubliceerd ook) waarna ze gebruikt worden voor de nieuwe versie van het plan, dat misschien (een van de opmerkingen) ook wel anders gaat heten. Ik ben benieuwd.

Pinkstertoernooien

Over het VEO hemelvaart toernooi heb ik hier eerder al positieve dingen geschreven. Maar iedereen zal begrijpen dat ik daar toch een wat gekleurde bril bij op heb. Maar ook Pinksteren is traditioneel een weekeinde waarin korfballers zich uitleven in toernooi vorm.

Er is wel wat competitie, ik kreeg een heel kort overzicht van de mogelijkheden om te beoordelen, maar dat mag geen naam hebben. Kwa omvang dan, want er zullen in deze fase van de competite best wedstrijden tussen zitten die van groot belang zijn voor de betrokkenen.

Maar de rest van korfballend Nederland doet dit weekeinde heel andere dingen (ikzelf in een begeleidingsteam bij de Roparun om maar wat te noemen) of ze spelen in toernooivorm. Vaak ook meerdere dagen zoals bijvoorbeeld de VEO-teams die dit weekeinde bij DES in Delft aan de slag gaat. En zeker in die weekeind toernooien is het vaak een mix van sport en gezelligheid. Want er wordt gezamenlijk gekampeerd en gefeest, dus je leert elkaar nog veel beter en anders kennen dan wanneer je alleen korfbalt en daarna even napraat. Dat bij sommige toernooien het feesten dan weer de overhand krijgt is ook dan ook voorspelbaar. Zelf heb ik bijvoorbeeld in het verleden wel eens op de maandag bij DES gefloten en dan is het soms toch lastig oom de grens te trekken wat mog wel als een lolletje gezien kan worden en waar je nu toch op een gegeven moment wel voor moet fluiten.

Ik noem DES, omdat ik weet dat daar een VEO delegatie is, maar er zijn natuurlijk nog veel meer toernooien. De laatste jaren gingen we als VEO bijvoorbeeld meestal naar Tempo en eerder enkele jaren achter elkaar naar Weidevogels. En dan heb ik het alleen nog maar over de onmiddelijke regio.

Eén apart toernooi wil ik wel nog even noemen en dat is het Toernooi bij ONDO. Daar is namelijk niet alleen een gewoon toernooi, maar ook het WK 1-tegen-1. De beste spelers van Nederland proberen daar in de 1-tegen-1 zoveel te scoren in beperkte tijd. Een evenement, waar ik helaas nog nooit geweest ben, maar dat steeds meer aandacht krijgt en sportief en publicitair voor korfbal steeds belangrijker wordt. Voor meer info zie de website http://www.nk1tegen1.nl/

1e klasse luxer dan de Korfbal league

Het is en blijft een heet hangijzer in de top van ons nationale korfbal: moeten we de reserveteams van de clubs die Korbal League (KL) spelen, aan hun eerste koppelen of niet. Voor de minder ingewijden: als je eerste team KL speelt moeten we dan automatisch het tweede team Reserve KL laten spelen? Het voordeel voor de clubs is dat dan alle wedstrijden van een en twee aan elkaar gekoppeld kunnen worden en er dus flexibeler met reserves en selecties kan worden omgesprongen. Noodzakelijk voor de topsport volgens de voorstanders.

Nadeel is dat er dan in de reserveklasse op het hoogste niveau geen promotie / degradatie meer is, maar dat bijvoorbeeld een team uit de Reserve Overgangsklasse ineens naar de Reserve KL promoveert omdat hun eerste, dat toevallig Hoofdklasse speelde, ook promoveert. Slecht voor de sport zeggen dus de tegenstanders van een vaste koppeling.

We hebben die koppeling ooit een seizoen gehad en daarna weer afgevoerd zonder wezenlijk andere argumenten, maar de discussie blijft. Als afgevaardigde en nu bondsraadslid overigens een gang van zaken waarbij ik de hand wel in eigen boezem mag steken. Want dat heen en weer gedoe verdient zeker geen schoonheidsprijs.

Maar nu is er voor de clubs in de Korfbal League die graag de koppeling willen ineens een heel andere mogelijkheid. Ga gewoon in de Eerste klasse spelen! Want toen twee weken geleden de indeling voor de landelijke competitie bekend werd gemaakt (op de KNKV site) viel mij 1 ding meteen op, namelijk dat VEO 1 en VEO 2 precies dezelfde tegenstanders hebben :

1E
1	RWA 1	Poortugaal
2	Pernix 1	Leiden
3	Swift (M) 1	Middelburg
4	De Meervogels 1	Zoetermeer
5	Albatros 1	Zwijndrecht
6	Futura 1	Den Haag
7	Vitesse (Ba) 1	Barendrecht
8	VEO 1	Voorburg
R1E
1	RWA 2	Poortugaal
2	Pernix 2	Leiden
3	Swift (M) 2	Middelburg
4	De Meervogels 2	Zoetermeer
5	Albatros 2	Zwijndrecht
6	Futura 2	Den Haag
7	Vitesse (Ba) 2	Barendrecht
8	VEO 2	Voorburg

Kortom, In de Eerste Klasse E en de Reserve Eerste Klasse E is de koppeling gewoon doorgevoerd! Met de genoemde voordelen voor de selecties en zonder het nadeel (want in de promotie/degradatie regeling zal wel geen uitzondering voor deze poules gemaakt worden). Of zou dit een geheim experiment zijn van de competitieleider? Eens kijken wat er de komende tijd in de KL nog gaat gebeuren.