Verjongen in Zeist?

Afgelopen zaterdag was er een vergadering van de Bondsraad in Zeist. Zeg maar de algemene ledenvergadering van het KNKV. Omdat het KNKV met 97.000 leden wat groter is dan een vereniging als bijvoorbeeld VEO met ruim 300 is het wel wat anders georganiseerd. Niet alle leden kunnen daar aanwezig zijn, maar vanuit elk district worden 7 leden afgevaardigd om het district te vertegenwoordigen. En afhankelijk van de grootte van het district heeft zo'n Bondsraadlsid meer of minder stemmen.

Zelf ben ik Bondsraadslid voor Noord West en dat betekende deze vergadering dat ik welgeteld 3256 leden uit Noord West mocht vertegenwoordigen. Omdat één van mijn collega's was verhinderd werd dat in de praktijk zelfs 3799. Niet dat dat in deze vergadering veel uitmaakte. Alle voorstellen (in dit geval een paar statuten en reglementswijzigingen en enkele benoemingen van commissieleden) werden unaniem genomen.

Daarnaast waren er een aantal mensen die werden geëerd voor verdiensten voor het KNKV en korfbal in het algemeen. Op de KNKV site staan deze allemaal genoemd. Maar één opvallende wil ik hier toch nog wel belichten : Aly Cuperus en Trynke Keuning van De Granaet (Dokkum) werden beloond met de Wilson Erebeker. Dat is een onderscheiding voor mensen die is "bestemd voor haar of hem, voor vereniging of Bond, die de beste prestatie voor de verbreiding van ons spel, verbreiding in de meest uitgebreide zin van het woord, heeft geleverd". In dit geval ging hij naar de genoemde jongedames vanwege hun initiatief op het gebied van jongerenparticipatie. 


Na de uitreiking van de beker (die vroeg tijdens de vergadering plaats vond) kregen zij de keuze om de vergadering te verlaten om nog even te blijven zitten. Het antwoord was dat ze nog even wilden blijven "zodat ze de gemiddelde leeftijd tenminste nog wat zouden verlagen". En daar sloegen ze de spijker op hun kop. Want de gemiddelde leeftijd van een Bondsraadslid zal toch snel in de buurt van mijn leeftijd liggen (bijna 54). En zonder dat ik de exacte cijfers paraat heb, weet ik zeker dat dat behoorlijk hoger ligt dan de gemiddelde leeftijd van een KNKV lid.


Hun project Jongerparticipatie is in eerste instantie gericht op korfbalclubs. Maar binnen het KNKV mogen we daar met zijn allen ook wel aandacht aan besteden. Zodat niet alleen grijze heren (en een enkel dame) beslist wat de koers van de korfbalbond gaat worden in de komende jaren. Als we beginnen om voor elk aftredend Bondsraadslid iemand te zoeken die minstens 10 jaar jonger is, dan komen we stapsgewijs bij een betere afspiegeling van onze achterban denk ik.

Hup Oranje!

Het moet toch een rare gewaarwording zijn geweest voor het doorgewinterde personeel op Schiphol: twee zulke verschillende Oranjes op één dag. Want op de dag na De Kater landde zo anoniem mogelijk het Nederlands voetbalelftal, verguist door ongeveer de hele natie. Maar diezelfde dag vertrok ook het even Nederlandse korfbalteam samen met Jong Oranje voor een trip naar Azië. Aangemoedigd door, ja door wie eigenlijk? Want naast geliefden en naaste familie, wie weet er eigenlijk dat er in Azië een toernooi plaats vindt?

Binnen de korfbalwereld bedoel ik dan, want daarbuiten maakt al helemaal niemand zich druk over de President's cup of de Capital Cup. Ik ook niet trouwens, want ik heb nog nooit van die toernooien gehoord en mijn chinees is niet goed genoeg om meer dan een paar hoofdlijnen uit het programmaboekje te begrijpen dat hier online staat. Maar daar gaat het hier ook niet om. Dit is een oefen en (korfbal)propaganda trip neem ik aan.

Dat haalt de landelijke pers niet. Net zo min als andere vriendschappelijke evenementen waarbij niet wordt gevoetbald op veel aandacht kunnen rekenen. Maar ik vond toch wel dat wij als korfballers er stil bij mogen staan. Want via internet zijn er mogelijkheden genoeg. En dan bedoel ik niet alleen de KNKV-site of NLkorfbal, maar ook media zoals Twitter en Facebook.  Mogelijkheden te over om hier vandaan te zien wat er aan de andere kant van de wereld precies gebeurt.

Terug nog even naar het voetbal. Ook daar waren opties genoeg om alles te volgen. Opties te veel denk ik zelfs, als ik zie wat voor onzin er allemaal is gezegd en geschreven in de afgelopen weken en vooral als ik probeer te bedenken wat voor impact dat moet hebben gehad op spelers en staf. Zelf bij geharde profs denk ik dat de overvloed aan tactische tips en al dan niet leuke persiflages op een gegeven van invloed is op beslissingen en spel.

Dat zie ik bij korfbal nog niet zo snel gebeuren. Zeker niet bij dit toernooi, maar ook niet als we volgend jaar de World Games spelen. Dat is dan weer een voordeel van relatieve anonimiteit.

Impressies van de NKD

Gisteren was ik op de NKD (Nationale Korfbaldag 2012) bij Avanti in Pijnacker. Ik was er niet de hele dag (er waren al vroeg Schoolkorfbalfinales en andere jeuigdfinales), maar ik heb de NK finales bij de A-jeugd en voor de Ereklasse gezien. Een aantal willekeurige observaties:

• De organisatie zag er heel gelikt uit. Nergens rijen of problemen, podia en huldigingen keurig op schema en met materialen die tijdig af en aangevoerd waren. Ik las in het programma boekje dat er niet minder dan 275 vrijwilligers actief waren. Heel veel mensen, maar met resultaat;
• Wind en veldkorfbal zijn geen vriendjes. In beide wedstrijden die ik zag werd het wedstrijdbeeld bepaald door de windrichting waardoor aan een kant voor en aan de andere vrijwel alleen achter de korf geschoten werd;
• Mede door die wind waren doelpunten soms tijdenlang schaars. Al had ik ook wel de indruk dat de korf van afstand eenvoudiger werd gevonden dan bij het benutten van doorbraken en korte kansen. Toch niet alleen de wind?
• Ook tekenend hiervoor was de lange, ik schat 3 minuten durende, aanval van DeetosSnel in de slotfase die leidde tot heel veel schoten, maar niet tot de beoogde gelijkmaker. Dalto kwam maar niet in balbezit en moest leidzaam toezien hoe DeetosSnel het ene na het andere schot afvuurde. Pas na affluiten van Alle Visser (voor lopen nota bene) kwam Dalto weer in balbezit. Voor kort overigens, maar in de slotseconden kwam DeetosSnel niet meer tot gericht aanvallen en won Dalto dus nipt.
• Eindstand in de veldfinale was 15-16 en dat viel mee gelet op de 3-3 tussenstand na bijna een half uur.
• Bij de junioren was het ook meer spannend dan fraai en won DOS'46 met 13-12. Verrassend omdat het in de reguliere competitie beide onderlingen ontmoetingen had verloren. | Toevallig heb ik die in Papendrecht zelf gezien en toen bleef DOS'46 vrijwel de gehele tweede helft scoreloos. Dat deden ze nu dus beter, want de ruststand was gelijk en ze wonnen dus de tweede helft.
• Opvallend was het verschil in gedrag tussen de beide vakken van DOS'46 onmiddellijk na het laatste fluitsignaal. Het verdedigingsvak stortte zich onmiddellijk juichend op hun vakgenoten en de leeg lopende bank.  In het aanvalsvak gaf iedereen eerst keurig zijn tegenstander een handje om zich daarna om te draaien en richting de feestende massa te rennen.
• Op de arbitrage viel weinig aan te merken al deed iedereen dat natuurlijk toch. 

Nationale korfbaldag

Zaterdag aanstaande is het formele einde van het korfbalseizoen 2011-2012. Een einde dat in Pijnacker plaats vind met de Nationale Korfbal Dag (NKD). Een dag vol finales, van schoolkorfbal in de ochtend tot aan de Veldfinale aan het einde van de dag als klapstuk. Waarbij ik mij meteen afvraag wie weet welke teams in die Veldfinale om het kampioenschap van Nederland spelen. Juist, twee van de teams uit de Ereklasse die met een D beginnen: Dalto en Deetos/Snel.

Ik vraag mij trouwens ook af wie er, buiten de deelnemende teams en scholen, echt bezig is met deze finaledag. Als ik kijk binnen VEO dan hebben we eindfeest gehad, ronden we nog wat organisatorische zaken af en zitten we vooral met zijn allen in spanning over de voetbalwedstrijd Nederland-Duitsland. Als we die verliezen, wat God verhoede, dan denken we misschien nog een beetje aan korfbal, om maar niet aan voetbal te hoeven denken. Maar als we winnen, dan zal de focus toch op zondag liggen als Nederland tegen Portugal voetbalt.

Nationale Korfbal Dag?  Ik denk niet dat al veel korfballers daar mee bezig zijn. Maar dat is ten onrechte denk ik. Want voetbal of niet (en ik ben echt ook een fan), zo'n afsluiting van het seizoen is toch een feestje. Natuurlijk is er discussie over de waarde van zo'n finale voor de teams uit de Ereklasse. En zijn er verhalen genoeg in de omloop over teams die niet eens in die finale willen staan. Daar wil ik later nog wel (weer) eens een blog aan wijden.

Toch blijft zo'n finaledag met zijn vele jeugdkampioenschappen en clinics daar tussendoor een leuke belevenis. Met hopelijk ook weer veel korfbal liefhebbers. Met helaas kans op regen zoals het er nu naar uit ziet. Maar aan de ander kant zijn we daar de afgelopen weken wel een beetje aan gewend lijkt me.

Ik ga zaterdag naar Pijnacker. Jullie ook?

Vrijwilligers en profs

De afgelopen week werd ik geconfronteerd met een tweetal verschillende aspecten binnen de KNKV-organisatie, namelijk de vrijwilligers organisatie en de beroepskrachten. De eerste keer was dat bij het afscheid van Jaap Broersma, die als directeur leiding heeft gegeven aan die beroepsorganisatie en de tweede keer was vanavond bij een bijeenkomst van scheidsrechters en beoordelaars binnen het district Noord West.

Voor veel korfballers is het KNKV een groot lichaam: ver van mijn bed en een dankbaar onderwerp om over te klagen als er iets niet goed geregeld is. Misschien onnodig om nog eens uit te leggen dat dat niet zo is. Maar volgens mij niet zo onnodig, want ik blijf hier misverstanden over horen. Binnen clubs van mensen die er eigenlijk nauwelijks wet van hebben hoe de organisatie werkt en dat eigenlijk ook niet zouden hoeven weten. Maar ook binnen de scheidsrechterij waar mensen vanuit hun meer individuele positie toch meer zicht op de gang van zaken hebben.  Zou ik denken.

Hoe zit het nu? Het KNKV is in wezen een vrijwilligersorganisatie. Niet anders georganiseerd dan de meeste clubs. Met een bestuur en verschillende commissies op gebieden als competitie, financiën, reglementen etc. Door de omvang is dat op sommige onderwerpen ook nog eens regionaal verder verdeeld in districten zoals Noord West. Die ook elk een bestuur en commissies / werkgroepen hebben om de zaken binnen hun district te regelen. Alle functionarissen binnen die organisatie zijn vrijwilligers, zoals gezegd net als binnen een vereniging.

Maar het KNKV heeft te veel taken om dat allemaal door vrijwilligers te laten uitvoeren. Dat geldt voor sommige clubs ook die een betaalde trainer hebben of een functionaris (meestal gesubsidieerd) die de accommodatie helpt beheren. Maar bij het KNKV geldt dat voor veel meer taken. Administratieve taken (financieel, maar ook competitiezaken), technische taken (bondscoaches, technisch directeur), communicatie/marketing, verenigingsondersteuning en nog veel meer. Voor die taken is er bondsbureau, waarvan genoemde Jaap Broersma tot voor kort directeur was, en zijn er medewerkers in de verschillende districten.

Die twee delen van de organisatie kunnen niet los van elkaar gezien worden. Dat bleek bij het afscheid van Jaap waar beide geledingen door elkaar liepen. Dat bleek ook uit de presentaties op de scheidsrechtersbijeenkomst, waar voorbeelden te over waren over zaken die goed of slecht geregeld waren maar waarbij zowel de vrijwilligers al het bureau betrokken waren. Al blijkt men in het algemeen bij slecht geregelde zaken gemakkelijker over het bureau dan over de vrijwilligers te klagen heb ik de indruk. Maar ze moeten het samen doen. Alleen dan kunnen we onze doelstellingen, welke dat ook zijn, realiseren.

Tussen twee palen

Het blijft een apart fenomeen zo in deze tijd van het jaar: de toernooien die binnen alle verenigingen gehouden worden om te bepalen wie de beste schutter is. "Priktoernooien" is de officiële naam, maar "Schutterstoernooi, ""2 palen toernooi", "Over en weer schieten" en noem het maar op zijn ook termen die je tegen komt.

Het principe is heel simpel. Zet twee palen op niet te grote afstand van elkaar en zet 1 of meerdere deelnemers onder die korf die om de beurt een schotpoging mogen wagen. Wie het eerst het afgesproken aantal goals (meestal 10 of 21) heeft gescoord, of wie de meeste goals heeft gescoord wanneer de tijd is afgelopen, wint het partijtje.

In mijn herinnering is dit spelletje zo oud als korfbal zelf, in elk zo oud als korfbal sinds ik er mee in aanraking ben gekomen. De kracht zit hem volgens mij in twee zaken: de eenvoud (buiten wat ik hierboven heb beschreven heb je geen andere regel nodig dan afspreken van waar je mag schieten) en het feit dat je op deze ontspannen wijze toch kunt werken aan iets serieus, namelijk de verbetering van je schot.

Zoals gezegd is dit de periode van de toernooien op dit gebied. Waarbij KVA de belangrijkste organiseert, namelijk het (officieuze) NK.  Omdat het over korfbal gaat zou je dat natuurlijk meteen het officieuze WK kunnen noemen, maar op dat idee zijn ze in Amstelveen kennelijk nog niet gekomen. (Ik moet trouwens zeggen dat ik de term "Officieus NK" wel ergens gelezen heb, maar dat hij niet op de toernooisite prominent staat vemeld).

Maar ook zonder formele toernooivorm zie je het schieten tussen twee palen natuurlijk het hele jaar door. Iets minder dan vroeger in mijn beleving, maar dat kan ook gewoon komen omdat ik als ouwe lul wat minder controle heb over mijn herinneringen. Je ziet het in elk geval nog vaak genoeg. Misschien allemaal als training om op de jaarlijkse krachtmeting binnen de vereniging als sterkste naar voren te kunnen komen. Maar waarschijnlijker gewoon als manier om zowel gezellig als sportief met elkaar bezig te kunnen zijn.

Wie dat bij VEO wil doen kan daarvoor altijd op de donderdagavond terecht. Want met het clubje geroutineerde heren (en een enkele dame) hebben we daar zelfs elke week een toernooitje. Eens kijken of die routine gaat helpen om het VEO toernooi van zaterdag a.s te winnen.

Een prima combinatie

Op een of andere manier schijnt het in onze gemeente goed samen te vallen: korfballen en wandelen. Want zowel in Leidschendam bij SEV als in Voorburg bij VEO, is er een al jarenlang bestaande samenwerking tussen een korfbalclub en de lokale Avond4daagse. Samenwerking wat betreft start en finish en samenwerking op het gebied van de algehele organisatie.

Hoe dat bij SEV precies werekt weet ik niet, maar bij VEO heb ik daar uiteraard wel een beeld van. Daar is een aparte commissie die zich met de organisatie bezig houdt. Een commissie die niet anders binnen de VEO-structuur zit dan bijvoorbeeld de materiaal commissie. Maar wel een commissie die niet specifiek uit korfballers bestaat, maar meestal uit mensen met wel een VEO achtergrond (ouders bijvoorbeeld). En natuurlijk ook uit mensen die wandelen in het algemeen of de avond4daagse in het bijzonder een warm hart toedragen.

Die commissie heeft de touwtjes in handen; overlegd over de datum; schrijft de scholen aan; regelt stukjes in de lokale pers en zet de routes uit. En die commissie recruteert ook al de vrijwilligers die er tijdens de wandelavonden nodig zijn om alles in goede banen te leiden. Met name om het reguliere wegverkeer en de wandelende massa van elkaar te scheiden.

Leidschendam was twee weken geleden aan de beurt en deze week is het Voorburg. 4 avonden lang, van maandag tot en met donderdag lopen honderden mensen door de gemeente, naar keuze per avond 5 of 10 kilometer. de routes zijn zodanig dat de meeste inwoners er wel op een of andere manier een keertje mee te maken zullen krijgen. Waarbij het aan deelnemers en vrijwilligers is om er voor te zorgen dat het geen overlast geeft. Maar dat lukt prima weet ik uit ervaring.