woensdag 31 oktober 2012

Een dagje Zeist

Gisteren heb ik een dagje vrij genomen om mij in te werken in mijn nieuwe rol als bondsbestuurder. Ik ben op het bondsbureau in Zeist gaan zitten en heb de hele dag gesproken met verschillende medewerkers. Over de taken en werkzaamheden van de bond en van hen specifiek. Maar ook over korfbalaspecten waar ik helemaal geen verstand van heb, zoals dameskorfbal.

Vermoeiend, want van 10 tot 5 zit je alleen maar over te praten en te luisteren, maar wel heel zinvol. Ik denk namelijk dat het voor iemand als ik zelf, een valkuil is als je aan een functie als bondsbestuurder begint, dat je dan wel denk te weten hoe het zit. Met 40 jaar korfbal ervaring en 30 jaar korfbalbestuurlijke ervaring weet ik ook wel hoe het zit. Ongeveer tenminste. En daar zit de belangrijkste reden van mijn gesprekken gisteren. Want "ongeveer", betekent dat ik een aantal dingen inderdaad goed weet, maar dat ik met sommige aspecten onbekend ben of een onjuiste kijk heb op bepaalde zaken.

En als bestuurder wordt ik de komende jaren ongetwijfeld met allerlei zake geconfronteerd waar ik een mening over moet geven of een besluit over moet nemen. En dan is het belangrijk dat je weet waar het over gaat. Of in elk geval weet dat je niet weet waar het over gaat en je kunt laten informeren voor je besluit.Maar niet besluit op wat je denkt te weten, maar wat in de praktijk anders is dan je denkt. Natuurlijk is het werkgebied te breed om in een enkele dag overal goed zicht op te krijgen. Maar ik hoop hiermee een eerste stap gezet te hebben.

Ik ga hier niet op de belangrijkste conclusies in maar wil wel de belangrijkste conclusie delen, namelijk dat in veel gesprekken het belang werd vastgesteld van de communicatie die er moet zijn tussen de bureau medewerkers en het veld. Waarbij het veld dan zowel de KNKV vrijwilligers in den lande zijn, als de gewone korfballer. Want er wordt in Zeist heel veel goed werk gedaan. Alleen is dat niet altijd even duidelijk zichtbaar naar buiten toe. En zoals altijd geldt dat beter informatie tot beter begrip zal leiden over maatregelen of acties die genomen worden. Een aspect dat ik zelf ook heel belangrijk vind (en waaraan ik via deze blog een heel klein beetje hoop bij te dragen).

maandag 29 oktober 2012

Korfbal in het regeerakkoord

Als de titel van dit stukje de lading dekte, dan was het een heel korte bijdrage. Zelfs in het land dat de bakermat vormt van onze sport staat daarover natuurlijk niets in het regeerakkoord. Je kunt ook zeggen dat wij als KNKV lekker ons eigen beleid mogen maken.

Maar er staat wel het nodige over sport in het regeerakkoord dat vandaag werd gepubliceerd. Zinnig, maar ook kort genoeg om het hier integraal te citeren:

Sport brengt mensen bij elkaar en is van groot maatschappelijk belang. Kinderen verwerven belangrijke  sociale vaardigheden. Voldoende en veilig sporten houdt jonge en oude mensen fitter en gezonder. We willen dat meer mensen kunnen sporten en bewegen in hun eigen omgeving. Er zijn nog veel mogelijkheden om de openbare ruimte beter te benutten.
  • We bevorderen samenwerking van gemeenten, bedrijven, scholen en sportverenigingen.
  • Met gemeenten willen we bevorderen dat er bij de aanleg van nieuwe wijken voldoende ruimte voor sport en bewegen is.
  • Het kabinet streeft naar meer gymlesuren per week in het primair onderwijs.
  • Topsportevenementen kunnen waardevol zijn voor de Nederlandse economie en hebben een positieve uitstraling naar de breedtesport. Het binnenhalen en organiseren van de Olympische Spelen brengt echter veel financiële risico’s met zich mee. Hiervoor is weinig draagvlak in de samenleving in een tijd van crisis en bezuinigingen. We onderschrijven de ambitie om de Nederlandse sport op Olympisch niveau te brengen, zonder de Olympische Spelen naar Nederland te willen halen.
  • Sporten en als toeschouwer aanwezig zijn bij wedstrijden moeten veilig zijn. Helaas zijn er nog altijd te veel mensen die sport voor anderen verpesten. Voetbalhooligans worden daarom hard aangepakt.
  • Verbaal en fysiek geweld op of om het sportveld verdient een strenge straf. Ook sportbonden en sportverenigingen hebben hier een taak.
  • Mochten de loterijen de komende jaren meer omzet maken, dan zal de extra afdracht ten goede komen aan de sport.
In het licht van de politiek is sport geen controversieel onderwerp. Weinig zaken die hier genoemd worden zullen op weerstand stuiten. Buiten notoire luilakken zal bijvoorbeeld niemand er een probleem mee hebben dat er voldoende aandacht voor bewegen is. En zelfs van het feit dat het kabinet zich niet inzet om de Olympische Spelen in 2028 naar Nederland zullen weinig mensen wakker liggen. Zelfs het NOC*NSF kan zich hierin vinden las ik op hun website. Die rekenen er op dat er na deze kabinetsperiode nog tijd genoeg is om dit in gang te zetten.

Samenvattend denk ik dat het belang van deze paragraaf in het regeerakkoord niet zozeer gaat om de inhoud ervan, maar vooral om het feit dat deze paragraaf er in staat. Sport wordt niet vergeten.

zondag 21 oktober 2012

Nederland wereldkampioen is ook echt een goede prestatie

Nederland werd gisteren in Barcelona wereldkampioen bij ploegen onder de 23 jaar door in de finale België met 30-15 te verslaan. Een mooie overwinning, maar denkt iedereen daar zo over?

Dat Nederland in de finale tegen België zou spelen was geen verrassing, ook niet voor niet insiders. We zijn nog niet zover dat de doelstelling van een onvoorspelbare finale bij grote toernooien bereikt is. Dat Nederland die finale won daar geldt hetzelfde voor. Vooraf was, in elk geval door mijzelf, gehoopt op een wat spannender wedstrijd, maar toen het na 14 minuten 8-2 voor Nederland stond was het wel duidelijk dat alleen een wonder het nog spannend kon maken. Dat gebeurde niet en Nederland speelde de Belgen naar een grote nederlaag, inclusief wat gallery play in de slotfase.

Na afloop vreugde op en rond het veld en ook in de verschillende social media las ik enthousiasme. Maar dat niet alleen. Want ik las toch ook de nodige berichten met een wat cynische ondertoon over de waarde van een dergelijke toernooizege. En soms zelfs meer dan alleen een ondertoon.

En dat is niet terecht denk ik. Want ik denk dat we hier twee dingen moeten scheiden: het gemis aan kracht bij de internationale concurrentie en de prestatie van het Nederlands team. Dat eerste is een probleem waaraan onder andere via het Top 6 plan gewerkt wordt. Het tweede staat eigenlijk los van het eerste. Want  hoewel huizenhoog favoriet en met op papier veruit het sterkste team, moet je het nog wel even doen als Nederland. Dat is een cliché, maar daarom niet minder waar.

Ik denk wel dat de prestatie van dit team niet alleen beoordeeld moet worden aan het feit dat de voorspelbare titel werd binnen gehaald, maar vooral ook aan de manier waarop. Als ik dan kijk naar de voorbereiding die er aan dit toernooi is vooraf gegaan, de trainingsinspanning, de selecties, de voorbereidende trainingskampen dan is daar heel veel werk verzet. Want het is natuurlijk niet zo dat we in Nederland even de meest talentvolle jonge spelers uit de Korfbal League hebben gelukt en die in een vliegtuig naar Barcelona hebben gezet. Dat heeft wat gevraagd, niet alleen van de staf, maar ook van de spelers zelf.  Die hebben heel wat opzij moeten zetten om in Barcelona mee te mogen doen.

En niet alleen was die voorbereiding er; het was ook te zien op het toernooi. Het is niet voor niets dat ploegen als Chinse Taipeh (niet in de sterkste opstelling, dat weet ik) en België volstrekt kansloos waren. Dat kwam omdat de voorbereiding zich vertaalde in geconcentreerd en goed spel van de eerste minuut tot vrijwel aan het laatste fluitsignaal. Ik schreef hierboven dat ik na de 14e minuut niet meer in een spannende wedstrijd geloofde, maar eigenlijk was dat al veel eerder. Bij het voorstellen van de teams om precies te zijn. De Belgen kwam lachend op met een uitstraling van "wat goed dat we dit bereikt hebben". Nederland keek heel wat minder uitbundig, geconcentreerd op de wedstrijd die komen ging. Die gewonnen moest worden op een manier zoals ze die wilde winnen. En dat betaalde zich uit.

Daarom: Nederland wereldkampioen is misschien logisch. Maar laten we vooral veel respect hebben voor de mensen die dit hebben bereikt.

zondag 14 oktober 2012

In de regio Den Haag

Afgelopen week was het regio overleg van de Haagse regio. Voor mij de laatste keer als regio coördinator omdat ik daarmee stop. Een mooi moment om eens even terug te kijken.

Want wat hebben we in die Haagse regio de afgelopen jaren nu precies bereikt? Sec genomen misschien niet zo heel veel als je kijkt naar concrete samenwerkingen. De Segbroek clubs (ALO, Achilles, Futura en Dubbel Zes '66) werken op diverse onderdelen nauw samen, maar dat is buiten het regio overleg om. Er zijn een aantal initiatieven op het gebied van het combineren van cursussen en het delen van informatie. En voor de werkelijk Haagse clubs (lees de regio exclusief Refleks, VEO en SEV) zijn er intiatieven geweest voor zaal inhuur en schoolkorfbal.

Maar ik denk dat er één punt is, waar het regio overleg van groot belang is geweest en dat ook nog zal blijven: de onderlinge communicatie is een stuk beter en eenvoudiger geworden. Door een aantal keren per jaar bijeen te komen zijn mensen, bestuurders, elkaar beter gaan kennen en weten ze elkaar ook gemakkelijker te vinden. Binnen regio verband maar ook rechtstreeks.

En zeker nu er in de persoon van Barbara Bakker continuiteit is in de ondersteuning vanuit het district Noord West zal het gemakkelijker zijn om volgende stappen te zetten en op meer gebieden en minder incidenteel tot samenwerking te komen. En tot kennisdeling te komen om maar eens wat te noemen.

Ik ben er minder nauw bij betrokken nu, maar ik blijf toch ene korfballer binnen de Haagse regio en ik zal de ontwikkelingen daar steeds met belangstelling blijven volgen.

zondag 7 oktober 2012

Afkeuringen

Je houdt er tegenwoordig eigenlijk nauwelijks meer rekening mee. Maar zeker als je op gras speelt kunnen er wedstrijden worden afgekeurd. Zeker als het zo langdurig regent als afgelopen vrijdag en zaterdag. Het VEO gras was onbespeelbaar vanwege de drassige grond en de vele grote plassen. En VEO was niet de enige, want ik hoorde dat ook verschillende jeugdteams hun uitwedstrijd letterlijk in het water zagen vallen.

Maar anders dan vroeger hielden de activiteiten nu niet helemaal op. Want het kunstgras was gewoon bespeelbaar. Incidenteel wordt ook kunstgras wel eens afgekeurd, maar dat is meestal alleen zo als er in korte tijd heel veel regen valt. En dat was nu niet het geval. En dus speelden - in de regen, dat wel - de teams die op kunstgras geprogrammeerd stonden gewoon hun wedstrijd. En zeker in de middag was dat helemaal geen straf, want toen werd het nog heel aardig weer.

Toch wel een wat ouderwets gevoel, dat afkeuren. Herinneringen aan vroeger, toen je (ik korfbalde toen vooral op zondag) 's morgen vroeg met je oor aan de radio zat om op Radio 1 ("Hilversum 1") te horen of jouw wedstrijd door ging. Zodat je je daarna nog een keer kon omdraaien of toch snel je bed uit moest om te verzamelen. Ik herinner me zelfs nog uitwedstrijden in Leiden in de junioren. Die begonnen om 10:15 uur of zoiets. Dan stonden we op station Hollands Spoor te luisteren of we de trein moesten nemen of dat we gewoon weer met de tram naar ons eigen veld konden terug keren.

Nostalgie van een oude man, dat zeker. Niet alleen wordt er dus minder afgekeurd, maar ook de manier van communiceren verloopt nu anders. Twitter neemt de plek in van de aloude radio om maar wat te noemen. Vooruitgang zal ik maar zeggen. Wat mij betreft prima.

dinsdag 2 oktober 2012

Een avondje spelregels

Vanavond was het weer eens druk in het VEO clubhuis. Niet zo druk als het had kunnen zijn, want vooraf was ik gewaarschuwd dat er wel eens 45 cursisten naar mijn spelregel uitleg zouden kunnen komen luistern. Zoals meer realistisch werd verwacht waren het er een stuk minder.

Maar een man of 15 (en precies 1 vrouw) hadden de uitnodiging aangenomen om eens gestructureerd door de spelrgels te lopen, voor ze volgende week woensdag het spelregelsexamen gaan afleggen. Een vrijwillige aanwezigheid, want er is tegenwoordig geen echte cursus meer voor het spelregeldeel. Zelfstudie en oefenen op internet zijn in principe genoeg om dit examen te halen. Maar voor wie toch wat ondersteuning wilde was door VEO deze avond georganiseerd.

Is het echt noodzakelijk? Dat hangt van de kandidaat af, zal ik maar heel flauw zeggen. Want als je enigzins serieus zelf de stof bestudeerd, een paar proefexamens maakt en de vragen rustig leest voor je ze beantwoord, dan slaag je ook. Daar ben ik van overtuigd. Zeker als je al de nodige jaren praktijkervaring achter de rug hebt. Dan weet je wel hoe de meeste regels zijn en kun je concentreren op zaken die je niet weet, zoals de afmetingen van het veld bij dameskorfbal of zo.

Maar heb je die discipline niet of vind je de regels niet allemaal even helder beschreven, dan is een avond als deze toch heel nuttig. Want dan realiseer je je ook dat er toch wel de nodige onderdelen zijn die je niet helemaal goed kent. Want hoe hoog is een korf nu precies? En wat is nu precies de omschrijving van een overtreding als "vallend"? Etc, etc.

Heeft het geholpen? Dat gaan we volgende week zien bij het examen. Ik ben benieuwd.