Moet AHOY anders?

Als je het aan Fortuna vraagt wel natuurlijk. Die hadden graag een andere winnaar gehad. En dat geldt vast ook voor DOS'46 A1 en voor KZ/Hiltex. Maar AHOY als fenomeen? Moet de zaalfinale anders?

Dat is op zich een onderwerp dat natuurlijk elke aprilmaand aan de korfbal borreltafel veelvuldig aan de orde is. Want het is niet meer zoals vroeger. Er was een tijd dat AHOY al in november was uitverkocht, nog voor de eerste bal in de hoofdklasse (we praten over het pre Korfbal League tijdperk) door de mand was gevallen. De zaalfinale was samen met de finale van het ABN AMRO tennistoernooi de enige sportwedstrijd in Nederland die was uitverkocht voordat de deelnemers bekend waren.

Nu loopt het minder storm. Op de dag van de finale waren er nog kaarten aan de kassa te koop en ik verklap geen geheim als ik zeg dat het niet helemaal was uitverkocht. En dus moet er iets anders. Want iedereen wil in dit geval graag terug naar de oude tijden, waarin het nog drukker is dan het nu al was.

Maar laten we dat niet uit het oog verliezen: de zaalfinale in AHOY is nog steeds een evenement dat er zijn mag. Een visitekaartje waarmee wij als korfballers alle ander (zaal)sporten jaloers maken. Een evenement door en voor korfballers. Een evenement ook waar de toeschouwers dit jaar ook geen spijt van gehad zullen hebben. Misschien was de finale zelf niet altijd even hoogstaand, maar het scoreverloop en de spanning zorgden er toch voor dat het een FINALE was met hoofdletters. Met alles wat daarbij hoort. Inclusief een winnende goal op de rand van de laatste minuut en nog 4 kansen op de gelijkmaker in die laatste minuut.

Maar het gaat niet alleen om die ene wedstrijd. Het is een groter programma met die finale als apotheose. En  aan dat programma kan best iets veranderd worden. Hoe en wat er moet veranderen, daar hebben veel mensen een menig over. Binnen het KNKV en daar buiten. Meningen die elkaar ook vaak tegen spreken en dus zullen nooit alle adviezen tot uitvoer worden gebracht. Maar er zal wel naar geluisterd worden. En er zal wat veranderen. Maar zeker niet alles. Want AHOY zoals het er nu is, is niet volmaakt, maar het is wel heel mooi. En dat moeten we zeker houden!

5 redenen om zaterdag naar AHOY te komen

Veel mensen hebben al kaartjes voor de AHOY finale(s) van zaterdag a.s., maar het is nog mogelijk kaartjes  aan de zaal te kopen op zaterdag, zo staat op de KNKV site te lezen. Hieronder, voor diegenen die nog niet in het bezit zijn van een kaartje 5 redenen om zaterdag alsnog op tijd naar Rotterdam te rijden om een van de laatste kaartjes op de kop te tikken.

1) Zelf aanwezig zijn op een historisch moment

Wat is er nu mooier dan lijfelijk aanwezig te zijn op het moment dat de scheidsrechter voor het laatst fluit en het winnende team weet dat ze zich voor een heel jaar kampioen van de Korfbal League mogen noemen? De  blijdschap en emotie bij spelers, begeleiders en supporters moet je meemaken en niet op TV bekijken. Bij belangrijke momenten moet je gewoon zelf aanwezig zijn. En hoe de wedstrijd ook verloopt, historie wordt er zeker geschreven. Want wordt het de laatste titel van Barry Schep of de eerste van Ben Crum?

2) Mooi en spannend korfbal zien

De kruisfinales hebben duidelijk gemaakt dat de onderlinge verschillen tussen de nummers 1 t/m 4 in de KL gering zijn. Ik verwacht dat dat ook in de wedstrijden zaterdag niet anders zal zijn. En aangezien ook beide junioren teams een derde wedstrijd nodig hadden om zicht te plaatsen geldt daar precies hetzelfde verhaal

3) Deel uitmaken van de korfbalfamilie

Toegegeven, de TROS ("De grootste familie van Nederland") heeft nog steeds meer leden dan het KNKV. Maar het samen met allemaal korfbal liefhebbers in AHOY aanwezig zijn, geeft echt een groter familiegevoel dan samen op de bank naar Bananasplit kijken

4) Iets leren over het huidige topkorfbal

Alle korfballers hebben hun plus en hun minpunten. Als je een beetje serieus met je sport om gaat, probeer je te werken aan je minpunten. Dat kan door trainen, maar ook door goed te kijken naar spelers die de wereldtop vormen op korfbalgebied. Veel van die spelers staan zaterdag op het veld in AHOY. Doe er je voordeel mee!

5) Mij een beetje gezelschap houden

Ik ben zaterdag in AHOY en zeker niet alleen. Maar ik vind het nog veel leuker als het echt helemaal vol zit. Dus koop gewoon een van die laatste kaartjes!

Een vergeten finale

Gisteren was ik bij de finale van de Reserve Korfbal League tussen PKC/Hagero 2 en Blauw Wit 2. Het was een leuke en spannende wedstrijd die misschien nog wel meer neutrale toeschouwers had verdiend dan er nu al waren. Blauw Wit won met 26-21, een uitslag die geen recht doet aan het feit dat het tot 5 minuten voor tijd nog gelijk stond.

De Reserve Wereldtickets Korfbal League is een klasse waarvan ik wel eens het idee heb dat er meer over gepraat wordt op bestuurlijk niveau dan dat er naar gekeken wordt. De koppeling tussen League en Reserve League is natuurlijk al jaren een onderwerp dat velen bezig houdt. Terwijl de meeste mensen de wedstrijden alleen maar zien als toch al van plan zijn om een League wedstrijd te bekijken en toevallig wat eerder naar de hal gaan. Voor de goede orde: dat geldt ook voor mijzelf.

Maar het is duidelijk dat al die reserve League spelers meer dan genoeg in huis hebben om aantrekkelijk korfbal te laten zien. En dat was in de finale ook goed te zien. Een finale waarin Blauw Wit vooraf wel favoriet was. Want al zie ik vrijwel geen wedstrijden van de Reserve League, een kleine speurtocht op internet leerde mij dat Blauw Wit 2 de reguliere competitie ruimschoots als eerste had afgesloten en onderweg daarbij onder andere twee keer van PKC 2 had gewonnen. En nadat PKC uiterst moeizaam aan de wedstrijd begon en pas na 10 minuten vanaf de stip voor het eerst scoorde leek die favorietenrol ook op de vloer duidelijk. Blauw Wit had namelijk met het eerste schot al de score geopend en stond al met 5-0 voor toen PKC haar eerste maakte.

Maar PKC herpakte zich, knokte zich terug in de wedstrijd en stond bij rust zomaar met 11-10 voor. Een voorsprong die ze ook in de tweede helft nog even vasthielden. Maar langzaam maar maar zeker kregen de Amsterdammers toch de overhand. Het bleef lang gelijk op gaan, maar anders dan in het laatste deel van de eerste helft, leek Blauw Wit toch de bovenliggende partij. En dat wisten ze in de slotfase ook in doelpunten uit te drukken waardoor in de laatste 5 minuten nog een ruim verschil werd bereikt : 26-21.

Groot feest dus bij de mee gereisde supporters en terecht. De beker die ik mocht uitreiken hadden ze meer dan verdiend. En eigenlijk hadden zij (en hun tegenstanders) ook wel wat meer publiek verdiend.

Binnen en buiten

Mijn korfbalgevoel komt wel overeen met het weer van vorige week: het ziet er uit als lente maar het voelt nog als winter. Voor het weer geldt dat vooral voor de temperatuur en eigenlijk voor korfbal ook. Want daar waar de meeste korfballers (eerst in de kou, afgelopen weekeinde toch ook in de zon) buiten hun wedstrijden afwerken, daar is de top van Nederland nog in de zaal bezig.

En dat duurt nog twee weken, want pas op 20 april is de lang verwachte finale in AHOY. Tussen wie? Na dit weekeinde zijn PKC en Fortuna favoriet omdat zij hun eerste kruisfinale wedstrijd in winst om wisten te zetten, maar ze zullen allebei nog een keer moeten winnen om in de hoofdwedstrijd van AHOY te mogen aantreden.

Maar dat is nog niet alles. Want Nic. en DOS'46 strijden nog om een plaats in de Korfbal League van volgend jaar, PKC 2 en Blauw-Wit 2 strijden vrijdag a.s. in Delft om de titel in Reserve KL en ook voor de junioren finale in AHOY wordt nog volop strijd geleverd. Daar is nog helemaal niets beslist en moet er zowel tussen KCC en PKC als tussen Fortuna en DOS'46 een beslissende 3e wedstrijd worden gespeeld.

En intussen? Intussen is de veldcompetitie voor alle andere korfballers al weer in volle gang. VEO 1 heeft de nare smaak van de zaalcompetitie al weer een beetje weg gespoeld met twee overwinningen op het veld. En in de poules, vooral bij de jeugd, die een voorjaarscompetitie spelen zijn ze al op één derde van die competitie. Theoretisch is het waarschijnlijk zelfs mogelijk dat op de ochtend van 20 april al veldkampioenen bekend zijn, terwijl die avond in AHOY om de zaaltitel gestreden wordt.

Een beetje vreemd? Misschien wel. Onwenselijk? Ik denk het niet. We hebben bewust gekozen voor een verschillend programma voor topkorfbal toen opzichte van wedstrijdsport en breedtesport. En daar is dit een niet onlogisch gevolg van. Ik wissel bezoeken aan beide vormen af in deze fase van het jaar. Ik hoop alleen dat de weergoden het ook zo plannen dat kou en regen samenvallen met zaal wedstrijden en dat het zonnetje schijnt als ik een veldwedstrijd bezoek.

Wereldkampioen in Leeuwarden

Bij de Korfbal World Cup voor spelers onder de 19 jaar, zeg maar het WK voor deze leeftijdscategorie, waren de finalisten misschien voorspelbaar, maar de wedstrijd was dat zeker niet. Nederland moest alle zeilen bijzetten om de titel met 16-14 te veroveren.

Ik ben alleen op de finaledag aanwezig geweest, maar het jaarlijkse toernooi om World Cup was ook dit jaar weer een groot succes. Zowel voor de organisatie als, in elk geval op de slotdag, voor de liefhebbers. Want waar de kleine finale al genoeg spanning bracht (Taiwan versloeg daarin Engeland na eerst met 0-4 te zijn achter gekomen), bracht de finale dat ook, gekoppeld aan goed korfbal.

Dat laatste was nog niet bij alle teams terug te zien. Op een dergelijk mondiaal toernooi zie je toch wel een heel groot verschil tussen landen als Roemenië, China en Marokko en de hier boven genoemde top 4. Maar die landen leren in veel gevallen toch wel van dit toernooi. Zeker een land als Marokko, dat zich voor het eerst internationaal presenteerde, belooft nog veel voor de toekomst.

Met Nederland als winnaar, België als runner up en Taiwan en Engeland als 3 en 4, kun je niet van een verrassend podium spreken. En een onvoorspelbaar podium is wel een van de doelstellingen van het TOP 6 project, waarmee wij als korfballers proberen om de internationale top te verbreden. Maar dat project is net begonnen en de resultaten zullen zeker nog niet dit jaar allemaal worden gerealiseerd.

Maar die vaststelling doet niets af aan de prestatie van het Nederlands team. Een team dat het in de finale dus niet cadeau kreeg. In de eerste helft ging het gelijk op, waarbij Nederland wel steeds het initiatief had. Maar dat op slag van rust de Belgen voor het eerst een voorsprong zag nemen: 8-9. En dus was er nog helemaal niets beslist. En ook in de tweede helft ging het lang gelijk op tot Nederland in de slotfase alsnog de wedstrijd naar zich toe trok.