dinsdag 31 januari 2012

Tijd voor een korfbalfilm

Ik had gisteren voor mijzelf de film Field of dreams maar weer eens opgezet. Een film waarin Kevin Costner een stem hoort die hem oproept om midden op zijn landbouwgrond een honkbalveld aan te leggen. Daar komen dan de geesten van beroemde honkballers spelen zo blijkt. Vooral aan het einde wordt het allemaal wat te sentimenteel voor mij, maar omdat er genoeg honkbal in zit vind ik het toch een aardige film.

Dat kun je niet zeggen van de meeste sportfilms. Zelfs de film Major League met een handvol Amerikaanse sterren en handelend over mijn favoriete club, de Cleveland Indians, kan ik niet anders dan met heel erg kromme tenen bekijken. Natuurlijk zijn er meer uitzonderingen (The Wrestler, Million Dollar Baby en vast nog een paar andere), maar het aantal slechte is vele malen groter. Behalve een paar documenataires schiet mij zo uit het hoofd maar één fatsoenlijke film over voetbal te binnen (Bend it like Beckham). Allemaal mijn persoonlijke smaak natuurlijk.

Toch bewijzen de uitzonderingen dat het wel kan. En daarom zat ik mij gisteren ineens af te vragen of het niet tijd zou zijn voor een Nederlandse film met korfbal als middelpunt. Het zou een thriller kunnen zijn (Wie heeft de trainer vermoord na zijn 13e nederlaag op rij?) of een romcom (4 jongens en 4 meisjes in een team, daar moet wat van te maken zijn zou je zeggen). Een echte komedie zou misschien ook kunnen maar als ik kijk naar de humor over korfbal op internet, dan wordt de kans dat het afglijdt naar een bedenkelijk niveau wel erg groot (New Kids Korfbalpaal?).

Eén van de 4 pijlers van het KNKV meerjarenplan heet Communicatie en Imago. Daar zou de ontwikkeling van een goede Nederlandse speelfilm met korfbal als belangrijk onderdeel best in passen lijkt me. Wel in 3D natuurlijk om de spelmomenten extra spectaculair te maken! Wie komt er met een script?

maandag 30 januari 2012

Nog 4 finales

Johan twitterde het zaterdag al: na de overwinning afgelopen zaterdag van VEO 1 zijn er nog 4 finales te gaan tot het einde van het seizoen. Want Door het puntverlies van TOP Arnemuiden, uit bij Albatros, is VEO 1 punt los en behoudt van die marge betekent de titel.

De overige teams liggen wat verder achter, maar bijvoorbeeld RWA is nog niet uitgeschakeld, zeker niet omdat het nog tegen zowel TOP als VEO speelt. Als ze die allebei winnen en VEO laat nog ergens een punt liggen dan hebben we aan het einde drie teams op kop. Voor Fortis en Albatros moeten er intussen wel erg veel van dat soort voorwaarden voldaan worden, dus laat ik hier maar buiten beschouwing.

Hieronder het programma van de drie belangrijkste kampioenskandidaten.
Allereerst VEO, dat achtereenvolgens speelt tegen:

  • DES uit
  • ODO thuis
  • RWA thuis
  • Albatros uit

TOP heeft als programma:

  • DES uit
  • RWA thuis
  • Korbatjo uit
  • Fortis thuis

En tenslotte RWA:

  • Fortis thuis
  • VEO uit
  • TOP uit
  • ODO thuis
Op papier lijkt het voor RWA het meest lastig met drie sterke teams en 1 degradatiekandidaat. De programma's voor TOP en VEO zijn daarentegen heel vergelijkbaar. Ze spelen allebei tegen twee teams uit de bovenste en twee teams uit de onderste helft van de stand en krijgen bijvoorbeeld DES en RWA allebei nog voor de kiezen.

De conclusie is dan ook een dooddoener: we staan er goed voor, maar er is nog niets beslist! Duidelijk is wel dat VEO alle steun van het publiek nodig heeft. Maar als dat gaat zoals de laatste weken, dan komt dat zeker goed!

Tenslotte wil ik nog maar even de uitslag van de poll vermelden die ik eerder op de blog had vermeld: van de 15 stemmer had 68% VEO als kampioen getipt, 25% TOP en 6% Fortis. We gaan het zien

zondag 29 januari 2012

Sportagenda 2016 en communicatie KNKV

Eerder deze week schreef ik een stukje over de door NOC*NSF vastgestelde sportagenda 2016 en dat dit voor het KNKV positieve gevolgen had. Dat laatste baseerde ik op een stukje op de KNKV site en uitspraken die ik eerder had gehoord van KNKV bestuurders.

Toe ik later probeerde om meer in detail er achter te komen wat die voordelen nu precies waren, liep ik echter vast. Er staat op de site van het NOC*NSF wel een uitgebreid document en enkele presentaties. Het document kon zonder voorkennis (of veel meer tijd dan het alleen maar snel scannen, geef ik eerlijk toe) niet meteen doorgronden en ook verder inhoudelijke info kon ik niet vinden.

En ik was niet de enige, zo bleek. Kennelijk werd er op meerdere plaatsen op Internet (zelf had ik dat op LinkedIn ook gedaan) over dit onderwerp gediscussieerd en was het overall idee dat dit plan slecht zou zijn voor korfbal. Het KNKV speelde hier buitengewoon adequaat op in door nog dit weekeinde een uitgebreid bericht op de site te plaatsen waarin wordt uitgelegd hoe het nu precies zit. Ik ga dat niet herhalen (het artikel staat hier), maar de kern is dat er nu aan een plan gewerkt wordt dat in mei zal worden beoordeeld en op basis waarvan dan subsidie wordt toegekend. En omdat het KNKV verwacht dat het plan voldoet aan de eisen uit de Sportagenda, leidt dat  tot de optimistische stukken en opmerkingen die ik eerder opving.

Het ziet er dus goed uit, maar we moeten nog even wachten voor we het zeker weten.

vrijdag 27 januari 2012

Goed initiatief

Enige afleveringen geleden schreef ik over de cursus voor verenigingsbegeleider, die ik geef in Zaandam. Begin deze week kwam er nog een verzoek voor zo'n cursus voorbij. Eentje met een speciaal tintje. Want het gaat hier om een cursus die niet door een enkele vereniging wordt aangevraagd, maar door een groot deel van de clubs uit de Haagse regio gezamenlijk. Een prima initiatief wat mij betreft.

De samenwerking in de regio's is een onderwerp dat vaak wordt besproken en dat per regio nogal verschillend verloopt. Binnen de regio Den Haag heeft dit de laatste jaren al vaker geleid tot meer dan alleen samen vergaderen, maar tot werkelijke vormen van samenwerking. Vooral de zogenaamde Segbroekclubs Dubbel Zes '66, Futura, Achilles en ALO zijn daarvan het meest sprekende voorbeeld. Maar het gaat soms verder. In mijn rol als regio consulent kan ik dat natuurlijk alleen maar toejuichen.Op de voorlopige aanmeldingslijst voor de cursus staan u deelnemers van niet alleen die vier Segbroekverenigingen, maar ook van Eibernest Vrolijk, GKV en SEV, zodat een groot deel van de regio is vertegenwoordigd.

Natuurlijk zijn verenigingen in het veld elkaars tegenstanders en zal er ook op andere gebieden zoals leden- sponsorwerving wel eens sprake zijn concurrerende posities. Maar daarnaast blijven er genoeg terreinen over waar samenwerking heel goed mogelijk is zonder elkaar te bijten. Opleiding is er daar zeker eentje van en arbitrage ook. Het is dan ook goed dat met een cursus verenigingsbegeleider op beide terreinen deze samenwerking is gevonden.  

woensdag 25 januari 2012

Sportagenda 2016

Gisteren heeft ledenvergadering van de sportkoepel NOC*NSF de sportagenda 2016, zeg maar het meerjarenplan voor NOC*NSF goed gekeurd. Doel van dat plan is om Nederland een plaats in de Top 10 op het gebied van sport te laten krijgen. Even ter vergelijking: in een lijst over 2011 die is opgemaakt aan de hand van WK's die op Olympische onderdelen werden gehouden staat Nederland 15e. Er is dus nog wel een stap te maken.

Ik hoorde gisteren al dat dit een slecht plan zou zijn voor korfballers. Omdat de focus nu vooral op die sporten wordt gelegd waar kans is op Olympische medailles. Maar zover ik begrijp is dat niet waar. Naast een aantal andere voorwaarden gaat het er om dat er een goed topsport beleid moet zijn. Dat beleid moet aan bepaalde eisen voldoen, bijvoorbeeld dat de topsporters waar het om gaat per jaar minimaal 250 dagen met hun sport bezig zijn.

Ik ben niet goed genoeg op de hoogte van alle details, maar ik heb eerder al begrepen dat het er op lijkt dat het topsportbeleid van het KNKV aan die eisen voldoet.  Niet voor niets is technisch directeur Kees Rodenburg op de KNKV site optimistisch gestemd over dit plan. Met dan natuurlijk als belangrijkste gevolg dat er NOC*NSF gelden beschikbaar komen, niet alleen voor de topsport, maar voor de hele korfbalsport, dus ook in de breedte.
Een onderwerp dus dat het waard is om te blijven volgen.

maandag 23 januari 2012

Spannend

Afgelopen zaterdag was ik aan het beoordelen bij een wedstrijd waarbij het verschil in doelpunten één keer drie goals was, maar verder nooit groter dan 1 of 2. In de slotfase won de ploeg die het grootste deel van de wedstrijd achter had gestaan.
Een week eerder was ik bij de wedstrijd VEO-TOP(A). VEO nam na de beginfase het initiatief, stond bij rust met 5 goals voor en halverwege de tweede helft zelfs een keer met 9 goals. TOP deed nog wat terug, maar uiteindelijk won VEO met 6 goals verschil.

Toch had ik bij de laatste wedstrijd steeds het gevoel dat ik naar een spannende pot zat te kijken en bij de eerste wedstrijd helemaal niet. Aan het niveau lag het nauwelijks: reserve eerste klasse tegenover standaard eerste klasse. Goed, de entourage speelde wel een rol: bij VEO zat Essesteijn vol met een luidruchtig publiek, terwijl afgelopen zaterdag in een veel legere sporthal werd gespeeld.

Waar zit hem dat nu in? Wat maakt een wedstrijd nu spannend?  Ik ben er niet helemaal uit. Meestal, maar dus niet bij VEO-TOP, is een klein verschil tussen beide ploegen al genoeg. Verder heeft het volgens mij ook met de beleving te maken. Ik heb vaak genoeg jeugdwedstrijden in lagere klassen gezien en gefloten waarbij nauwelijks gescoord werd, het doelpunten verschil dus vanzelf klein bleef maar iedereen verder zo relaxed door het veld huppelde dat van enige spanning echt geen sprake was.

Ander voorbeeld. Toe wij met VEO 3 de uitwedstrijd speelden tegen PKC 4, werden we in de eerste helft volledig van het veld gespeeld met een 16-4 ruststand tot gevolg. Geen spanning dus meer te bekennen. Maar omdat wij ons in de rust herpakten en wel gingen korfballen ging het ineens gelijk op in de tweede helft. En al voelde ik niet de spanning die je hebt op een moment dat je werkelijk punten kunt pakken, toch voelde ik wel degelijk iets wat ik in die eerste helft niet voelde. Waar weer wel mee speelde dat het spannend was of we ons zelf opgelegde doel voor die tweede helft, minimaal gelijk spelen, zouden halen of niet. We verloren de wedstrijd met 20-8 en speelden dus de 2e helft 4-4, waarmee we dat doel in elk geval haalden.

Naast de beleving gaat het denk ik ook om het vermoeden dat er nog wat kan gebeuren. VEO bijvoorbeeld speelde dit seizoen eerder al goede wedstrijden waarin ze ruim voor kwamen te staan. Dat waren mindere tegenstanders dan TOP en in die gevallen had ik al snel het achteraf terechte vermoeden dat die wedstrijden al beslist waren. Tegen een ploeg als TOP, dat als koploper naar Voorburg kwam, heb je toch steeds zoiets van "je weet maar nooit wat ze nog uit de kast kunnen halen". En daardoor bleef het spannend.

zondag 22 januari 2012

Oud VEO-spelers delen mee in Europees succes van TOP Sassenheim

Landskampioen Top Sassenheim veroverde dit weekeinde de Europacup korfbal. Voor het eerst in hun bestaan. Vanaf deze plaats natuurlijk ook gefeliciteerd. Als toernooi was het natuurlijk net zo voorspelbaar als de meeste internationale toernooien. Maar hoe eenvoudig de voorrondes ook zijn, de finale moet je toch maar zien te winnen van (natuurlijk) de kampioen van België. En dat lukt met een 22-19 overwinning. Ik heb geen beeld gezien, maar als ik kijk naar he scoreverloop op de IKF-site, dan zie ik dat TOP een vroege 4-0 voorsprong nam, waarna Boeckenberg terug in de wedstrijd kwam en met een 9-11 ruststand nog van alles kon gebeuren.
En in die tweede helft bleef dat zo: een gat van steeds zo'n 2 a 3 goals werd door TOP naar einde meegenomen. De beker gaat dus voor een jaar naar Sassenheim.
Foto gemaakt door Maro Spelten en gekopieerd van de TOP website

Voor VEO is deze zege toch een meer bijzondere dan de meeste andere Nederlandse overwinningen. Want in de selectie van TOP spelen op dit moment drie spelers die hun jeugdopleiding in Voorburg hebben gehad. Op de foto heb ik die spelers nog even gemarkeerd.  Van links naar rechts zien we Julia Schoenmaker, Ilse Hazenkamp en Wouter Jansen.

Van deze spelers heeft Ilse intussen een basisplaats bij TOP en zij speelde dan ook alle wedstrijden waaronder de finale. Wouter Jansen had een invalbeurt in de eerste wedstrijd en een basisplaats (als aanvoerder!) in de halve finale. En Julia tenslotte, die dit jaar terugkeerde na een lange blessure speelde de eerste twee wedstrijden mee als invalster. Natuurlijk hadden we bij VEO liever gehad dat deze spelers nog in Voorburg speelden. Maar de next best thing is toch dat ze het bij een andere club goed doen. En dit weekeinde heeft dat laatste in elk geval bewezen.

Tenslotte nog even wat over de finale tegenstander, Boeckenberg.Want ook die club heeft een link naar VEO, maar dan eigenlijk andersom. Want VEO-lid Robert de Beukelaer speelde niet alleen het grootste deel van zijn actieve carrière voor Boeckenberg, maar was daar ook nog eens 19 jaar lang voorzitter.

donderdag 19 januari 2012

Vechten

Ik zat gisteren op TV naar Amerikaanse ijshockeywedstrijd te kijken, waar op een gegeven moment twee spelers met elkaar op de vuist gingen. Het begon met een onvriendelijke botsing, duwen tegen elkaar, de heren schaatsen wat weg, ontdoen zich van onhandige kledingstukken, nemen een bokshouding aan en rammen wat op elkaars gezicht. Als de helmen af gaan spreekt de verslaggever van "a fair cup of tea" en zoals gebruikelijk in dit soort situaties doen de scheidsrechters niets, totdat de heren op het ijs vallen waarna ze uit elkaar worden geraapt en een paar minuten op de strafbank mogen nadenken over die gemiste linkse hoek of zo.

IJshockey is bij mijn weten de enige niet vechtsport waar zo coulant wordt opgetreden. Bij andere sporten wordt dit terecht als niet getolereerd wangedrag gezien. Voetbal is wat dat betreft natuurlijk nogal in opspraak al zijn het daar ook nog wel eens fans zoals bij Ajax-AZ en die overleden supporter in Oostzaan, hoewel in beide gevallen ook welmeen speler was betrokken. Dat heeft de aandacht binnen de KNVB en deze week werd een overzicht gepubliceerd waaruit bleek dat enkele tientallen personen heel lang tot zelfs de rest van hun leven worden uitgesloten van deelname aan wedstrijden vanwege gewelddadige acties.

Ook binnen korfbal zien we wel ens zoiets, maar daar is het gelukkig zeldzamer. Toevallig zagen we afgelopen zaterdag een tegenstander bij VEO 2 die rood kreeg, maar hier ging het "slechts" om een schoppende beweging en werd nog niets wat geraakt. Getolereerd wordt het zeker niet en de straffen voor dit soort acties lopen ook al snel in meerdere wedstrijden schorsing. En terecht wat mij betreft. Korfbal is zeker geen mietjessport, maar acties zoals bij het ijshockey horen hier toch ook zeker niet thuis.

dinsdag 17 januari 2012

Een breed palet

Vanavond hadden we VEO bestuursvergadering. Zoals meestal zijn dat vergaderingen die de drie uur ruim overschrijden. Dat ligt deels aan ons gebrek aan vergaderdiscipline en bijvoorbeeld aan het feit dat we ook nog wel eens de neiging hebben om over details te dicussiëren waarover we het als bestuur helemaal niet zouden moeten hebben. Het ligt in elk geval niet aan de voorzitter, want ik heb er daarvoor diversen mee gemaakt (waaronder ikzelf uiteraard) en daar zat niet veel verschil tussen.

Maar waar het ook aan ligt, is toch wel het brede palet aan onderwerpen waar je je als bestuur mee bezig moet houden. Financiën komt natuurlijk aan de orde. We hebben op de laatste ALV duidelijk gemaakt dat daar prioriteiten liggen. Maar verder komen ook alle facetten aan de orde die binnen een club als VEO spelen:
  • zaken die onze faciliteiten (clubhuis, materiaal etc) betreffen;
  • sponsorzaken (ook gerelateerd aan de financiën uiteraard, maar ook in en breder verband);
  • technische zaken (alleen in hoofdlijnen - in alle besturen waar ik deel van heb uitgemaakt wordt daarvoor het werkelijke werk gedaan in het TO en de TC's en bemoeit het bestuur zich op dit onderdeel echt nooit met details);
  • zaken die ontspanning betreffen, zowel voor jeugd als voor volwassenen;
  • zaken die het sportpark en de realtie met onze buren betreffen;
  • zaken rond de PR van VEO en de ledenwerving;
  • zaken rond communicatie en bijvoorbeeld de website.
En dan ben ik zeker niet volledig. Ik weet dat ieder verenigingslid zich vaak genoeg realiseert dat er voor het draaiend houden van een club meer komt kijken dan alleen het aanstellen van een trainer en het bemensen van de kantine. Niet dat iedereen daar altijd juist naar acteert, maar het besef is daar meestal wel. Aan het bestuur de taak om al die lijntjes in de gaten te houden en te zorgen dat gaten gedicht worden waar nodig. En dan moet je soms wel eens wat langer vergaderen.

maandag 16 januari 2012

DEZE BLOG ...

... had op de VEO site moeten staan  5 (38%)
... staat hier prima zo  7 (53%)
... had op een (nog niet bestaande) algemene korfbalsite moeten staan  0 (0%)
... had op de KNKV site moeten staan 1 (7%)


Slechts een paar stemmers op deze eerste poll die ik geplaatst had. Met een kleine meerderheid die mijn keuze goedkeurt. En voor de VEO-site stemmers: daar staat inmiddels wel de link naar deze poll

zondag 15 januari 2012

Invalbeurt

Hoewel het voor mijn gevoel dit seizoen minder vaak voor komt dan andere jaren, was het gisteren wel weer zo ver: de wedstrijd moest beginnen en er was geen scheidsrechter. In dit geval ging het om VEO A1, die moesten aantreden tegen Swift uit Middelburg. De reactie van de dames die zaalcommissaris waren op mijn opmerking dat een van hen dan moest fluiten was min of meer voorspelbaar ("Dat dacht ik niet" en "Dat wil ik best doen maar ik weet zeker dat helemaal niemand daar gelukkig van wordt").

Maar gelukkig ben ik dit soort gevallen met een natte vinger te lijmen. Want, ik,blijf het toch maar herhalen, ik vind het leuk om wedstrijden te fluiten. Natuurlijk ben ik gestopt met fluiten voor het KNKV, maaar de voornaamste reden daarvoor waren fysieke ongemakken en met zo nu en dan een potje blazen heb ik daar geen enkele last van. Dus heb ik even rondgevraagd om een outfit bij elkaar te lenen en vooral met dank aan Roelof Taal, stond ik wat later dan gepland in het veld.

Omdat ik het nog maar incidenteel doe, zeker op het niveau van Overgangsklasse junioren, en ik ook zonder al te veel voorbereiding het veld in holde, was het wel even wennen. Net als korfballen zelf is het fluiten van wedstrijden iets waar je een bepaalde routine in moet houden om het echt goed te doen. Sommige aspecten zijn net als fietsen, dat verleer je nooit, maar voor de meeste details moet je het toch vaker doen om het echt helemaal in de vingers te houden.

Nu bleek het achteraf geen al te moeilijke wedstrijd met twee sportieve ploegen en coaches langs de kant die zich vrijwel uitsluitend met die ploegen bezig hielden en niet met de leiding. Dat maakte het weer eenvoudiger. En ook het publiek was het slechts in sommige gevallen niet met mij eens, waarbij waarschijnlijk ook wel hielp dat VEO vanaf het begin de bovenliggende partij bleek en relatief eenvoudig met 20-14 won. Als ik dan achteraf met een biertje in de hand wat spelmomenten door moet nemen heb ik daar geen moeite mee. Zelfs niet als ik dan schertsenderwijs voor "uitfluiter" wordt uitgemaakt. Een mooie nieuwe term vind ik dat wel.

Conclusie was dus dat het best wel lekker ging. Dan heb ik daar op zondag wel een beetje spierpijn voor over. Maar op de vraag van de na mij fluitende scheidsrechter van VEO 2 of het nu weer zo ging kriebelen dat ik maar weer wekelijks ging beginnen, kon ik toch volmondig "nee" zeggen. Want dat is toch echt wel mooi geweest.

vrijdag 13 januari 2012

Kangoeroe's en andere beesten

Net zoals veel andere clubs heeft ook VEO al jarenlang een welpengroep. De grootte varieert nog wel eens. Soms zijn het een paar kinderen en soms groeit het uit tot 20 kinderen of zo. Die gaan dan weer over naar de F-pupillen en dan zakt het aantal in en wordt er weer een nieuwe groep opgebouwd.

Sinds enige tijd is er vanuit het KNKV een product (zo heet dat echt!) ontwikkeld onder de naam Kangoeroe club. De bedoeling is dat met wat daar wordt geboden, verenigingen beter in staat zijn om jonge kinderen (3-6 jaar) aan te trekken. Daarvoor zijn promotie materialen ontwikkeld die aan de deelnemende verenigingen ter beschikking worden gesteld.

Die verenigingen betalen daarvoor € 10 per lid per jaar en krijgen daar dan bij aanmelding een T-shirt, een aparte nieuwsbrief (3-4 keer per jaar) en nog enkele andere zaken. Verder worden verenigingen begeleid doordat de trainers / begeleiders een workshop krijgen waarin wordt uitgelegd wat de mogelijkheden zijn om met Kangoeroe's te doen waarbij ze ook spelmaterialen krijgen.

Het kan aan mij liggen, maar ik heb de indruk dat de Kangoeroeclub de laatste tijd meer aandacht krijgt en beter gaat lopen. Dat kan ook komen omdat VEO daar sinds kort aan mee doet en ik er daardoor meer oog voor heb trouwens. Vandaag zag ik in de KNKV nieuwsbrief een overzicht van de deelnemende clubs in Noord West. Dat blijken er 27 te zijn met in totaal 176 Kangoeroe's. VEO is met 11 Kangoeroe's na Fortuna en KIOS de grootste in dit segment.

Zoals gezegd: het kan zijn dat ik wat achter loop omdat VEO pas sinds kort mee doet, maar ik zie dit als een goed hulpmiddel om korfbal onder de aandacht te brengen bij een groep waar we belangrijke ledenwinst moeten gaan boeken: jonge kinderen.

Een nadeeltje is er wel, we hebben weer een extra vrijwilliger nodig. Want zover ik weet hebben we nog niemand die morgen de Kangoeroe's als team van de week kan begeleiden door in het hier getoonde Kangoeroepak te kruipen als ze oplopen met de spelers van VEO 1...

donderdag 12 januari 2012

Steeds meer internationaal korfbal

Er wordt nog steeds, ook door korfballers, lacherig gedaan over internationaal korfbal. Zeker na weer een WK met een finale tussen Nederland en Belgie. En het is natuurlijk ook waar dat een dergelijk patroon geen propaganda is voor internationalisering. En het is ook waar dat het gebrek aan internationale concurrentie de voornaamste belemmering is om als sport serieus genomen te worden.

Maar dat verandert toch wel, ook al is het langzaam. In steeds meer landen wordt er tegenwoordig korfbal gespeeld, al is het lastig om er achter komen om wat voor aantallen dat gaat. Zeker als het gaat om scholen en andere verbanden waarbij niet onmiddelijk alle spelers lid zijn van een club en dus van een nationale bond.

Voor meer concurrentie is meer kwaliteit het belangrijkste. Dat begint met meer spelers waardoor er meer geselecteerd kan worden. En dan is het goed dat er meer landen bijkomen. Ik vind het dan ook een goed bericht dat er op het officieuze WK voor landenteams, dat in toernooivorm begin april in Leek wordt gehouden, weer een aantal nieuwe landen deelnemen. Eentje is China, wat na het laatste WK geen verrassing mag zijn. Maar ik las op de KNKV site dat ook teams uit Servie en Wit Rusland deelnemen.

Servie en Wit Rusland? Daar wordt dus gekorfbald en wel in een zodanige omvang dat er geld en mensen genoeg zijn om een team van spelers onder de 19 af te vaardigen. Wereldkampioen zullen ze niet worden in 2012. Maar misschien is dit de start van iets moois en zien we hier de landen aan het werk die straks de finalisten zijn van het Olympisch korfbaltoernooi in 2028...

dinsdag 10 januari 2012

150.000 korfballers in Nederland in 2020?

In een van de korfbalgroepen op de social network site LinkedIn heb ik pas een bericht geplaatst over de groeidoelstellingen van het KNKV. Omdat ik hier toch waarschijnlijk grotendeels een ander puliek bereik en omdat ik de discussie hierover heel belangrijk vind, nu en in d enbaije toekomst, herhaal ik dat stukje een keer.

Op de NAV op 17 december herhaalde KNKV-voorzitter Rob Meijer nog eens nadrukkelijk de ambitie om van de bijna 100.00 korfballers nu, te groeien naar 150.000 in 2020. Hoe realistisch is dat?
De groeiwens komt niet zomaar uit de lucht vallen, al lijkt dat misschien voor sommigen zo. "Groei" is een van de 4 pijlers waarop het lange termijn beleid van het KNKV op gestoeld is. En dat moet natuurlijk concreet gemaakt worden.
Het aantal van 50.000 (of zo je wil 50%) extra klinkt dan alsnog erg ambitieus. Maar het getal staat niet los. Deze ambitie is gekoppeld aan de in het Olympisch Vuur gedefinieerde ambitie om het aantal sportende Nederlanders tussen nu en 2020 te verhogen van 62% naar 75% van de bevolking. Dat betekent 1,8 miljoen nieuwe sporters en hoewel een simpele rekensom leert dat het aandeel korfbal nog steeds moet toenemen, Als ik het goed bereken gaat het dan om een toename van 1,15% naar 1,43% van de actieve sporters, wat neer komt om een vergroting van het aandeel korfbal met een kleine 25%.

Nog steeds heel veel, maar in 8 jaar tijd kun je dat ook formuleren als 3% per jaar extra en dat klinkt toch een stuk dichter bij de deur. (Rekenkundig klopt dit laatste niet helemaal, maar het komt dicht genoeg in de buurt).

Ik denk dan ook dat we ons niet meer moeten richten op de vraag OF het realistisch is, maar vooral op de vraag HOE we dat moeten gaan realiseren. Daarover is nog niet veel bekend, maar ik ga er van uit dat we daarover in het voorjaar, bij de plannen voor de nieuwe strategische cyclus van het KNKV, ongetwijfeld veel meer gaan horen.

maandag 9 januari 2012

Cursus verenigingsbegeleider

Vanavond was de eerste avond van de cursus voor verenigingsbegeleider die ik ooit heb gegeven. Voor velen , zelfs korfbal geïnteresseerde lezers, zal de functie verenigingsbegeleider een onbekende zijn. Wat is dat voor iemand? Begeleidt hij verenigingen en zo ja, waarbij begeleidt hij die dan?

Dat is het dus niet. Een verenigingsbegeleider is iemand die binnen de vereniging aankomende scheidsrechters begeleidt, bij voorkeur in elk geval tot ze hun diploma gehaald hebben. Een functie die is ontstaan bij de invoering van het masterplan arbitrage. Een cursus waarvoor ik al enkele jaren geleden gevraagd ben om daar docent voor te worden, maar die tot nu nooit op mijn pad kwam.

Nu dus wel. Bij ZKC'31 in Zaandam voor wat uiteindelijk een groep van 3 mensen bleek te zijn. Oproepen op de KNKV-site voor meer deelnemers hadden dus niet geholpen, maar gelukkig bleken het hier wel enthousiaste cursisten te zijn. Wat gaan die mensen doen? Vooral oefenen in de praktijk. Ze begeleiden bij hun club een aankomende scheidsrechter en maken daar op een bepaalde manier een verslag van op basis waarvan ze uiteindelijk hun diploma wel of niet ontvangen. Er zijn drie cursusavonden, waarin vooral op gesprekstechnieken wordt getraind.

Vanavond was dus de eerste en het was leerzaam, ook voor mij als docent. De cursisten gaan de komende weken aan de slag met de scheidsrechters in wording en over 4 weken hoop ik daar tijdens de tweede avond alles over te horen. Ik ben benieuwd!

zondag 8 januari 2012

VEO avondje in Essesteijn

Ik ben een onverbeterlijke optimist en wil het daarom graag zien als een voorteken voor het jaar 2012: de eerste thuiswedstrijd van VEO in het nieuwe jaar was weer een echt feestje. Alles klopte: de aanwezigheid van het publiek, de luidruchtige steun van de Blue Tigers, het oplopen in een spotlight met de E1 als team van de week, een spannende en spectaculaire wedstrijd, de overwinning en de daarbij behorende punten. En  ten slotte nog als bonus de champagne na afloop op de Nieuwjaarsreceptie. Omdat ik aansluitend VEO 3 moest coachen heb ik de de speech van de voorzitter gemist, maar die klopte vast en zeker ook. Na ja misschien klopte niet helemaal alles: het geluid bij de ploegpresentatie faalde technisch even, maar gelukkig met wat improviseren en een luid stemgeluid bij ondergetekende kom je toch nog een heel eind.

Een succesvolle start dus van dit jaar. Een vol huis zoals dat er hoort te zijn als VEO 1 thuis speelt. Voor andere teams mag dat natuurlijk ook, maar een eerste team hoort nu eenmaal wat meer in de schijnwerpers te staan. Door allerlei oorzaken hadden we dit seizoen nog niet eerder alles zo voor elkaar als gisteren. Dat heeft te maken met het programma, waardoor er te veel teams uit spelen als VEO 1 thuis speelt. Of waardoor de start van het eerste zo laat is dat je kleine kinderen niet als team van de week de hele wedstrijd kunt laten uitzitten. En dat heeft natuurlijk ook te maken met de nodige vrijwilligers. Als het er op aankomt zijn er genoeg mensen die willen helpen om dit soort zaken te regelen, maar dat zijn ook weer vaak mensen die al andere taken uitvoeren. En dan is het wel eens een kwestie van prioriteit.

Maar nu het zo goed ging geeft dat iedereen weer goede moed lijkt me. Dat willen we allemaal nog wel een keertje. VEO 1 is nog steeds in de race voor de titel en kan wel meer van dit soort steun gebruiken. En na een vertoning zoals gisteren ga ik er van uit dat iedereen die steun ook maar wat graag wil geven.  Zeker in de volgende wedstrijd tegen koploper TOP (uit Arnemuiden, niet de landskampioen uit Sassenheim) zal een volle bak en een hoop lawaai op de juiste momenten de doorslag kunnen geven. Dus is een herhaling van de wedstrijd van gisteren zeer gewenst!

vrijdag 6 januari 2012

Experimenten op de Korfbal Challenge

Op de afgelopen Korfbal Challenge werden, zoals de laatste jaren gebruikelijk is, weer enkele experimenten uitgevoerd. Over de berichtgeving daarover en de evaluatie is onder andere op LinkedIn al een discussie gevoerd, dus daar wil ik het hier niet over hebben. Maar wel over de experimenten zelf.

Welke waren dat:

  1. de wedstrijdduur was 2*25 minuten zuivere speeltijd;
  2. er kon (met bepaalde randvoorwaarden) worden terug gewisseld;
  3. een gele kaart voor een speler leidt tot 10 minuten uitsluiting;
  4. een gele kaart voor een coach of begeleider leidt tot uitsluiting van de wedstrijd;
  5. er werd gespeeld met LED verlichting in de paal als ondersteuning van de schotklok.
Ik heb maar twee wedstrijden gezien, dus moet mijn oordeel daarop baseren, maar ik heb toch wel een mening. (Overigens in dit geval niet over het laatste punt, want bij de wedstrijden die ik gezien heb was er geen LED-verlichting in de paal. Ik heb dat eerder al eens gezien en vind het een aardige, maar niet spectaculaire toevoeging.)

Dan wat betreft de andere experimenten:
  1. Ik zie praktisch niet veel verschil in de huidige wedstrijdduur (25 minuten + 5 minuten zuivere speeltijd) en het nu uitgevoerde experiment. De wedstrijden duren nu iets langer, maar de zuivere speeltijd is met name bedoeld om tijdrek acties en dergelijke te voorkomen en dat zal zelden gebeuren in een fase die eerder ligt dan de laatste 5 minuten. Dit experiment voegt m.i. weinig anders toe dan dat het misschien voor mensen eenvoudiger is om te begrijpen dan de huidige regel. Terwijl het nadeel zal zijn dat het lastiger wordt om de eindtijd van wedstrijden te voorspellen, wat inhoudt dat er extra zaalruimte moet worden ingehuurd en er langere pauzes tussen wedstrijden zullen zijn.
  2. Het terug wisselen was ik vooraf sceptisch over. Weer een stapje dichter naar basketbal en daar ben ik geen voorstander van. Echter, binnen de huidige randvoorwaarden (maximaal 6 wissels per wedstrijd) zag ik in de finale toch wel dat het als coach mogelijkheden geeft en dat het voor het publiek minder onoverzichtelijk was dan ik vooraf had gedacht. Voor er iets dergelijks wordt ingevoerd zal er nog wel goed met spelers, coaches en toeschouwers naar gekeken moeten worden vind ik;
  3. De tijdstraf van 10 minuten heeft alleen zin bij de mogelijkheid om terug te wisselen.Omdat ik precies 1 voorbeeld gezien heb is het lastig om de voors en tegens goed af te wegen, maar dat voorbeeld (André Kuipers in de finalewedstrijd) liet zien dat het toch impact had. Ook hier zou nader moeten worden gekeken en met bijvoorbeeld ook experimenten met een kortere en langere tijdsduur. Want waarom nu precies 10 minuten?
  4. Het uitsluiten van een coach na een gele kaart heb ik ook precies een keer gezien bij Fortuna coach Korporaal. En dat was voor mij ook genoeg. Want ik zie hier het nut niet van. Feitelijk wordt een gele kaart nu gelijk aan rode kaart, behalve in de afhandeling achteraf. Ik vind dat er een onderscheid moet zijn in de waarschuwing en de uitsluiting. Er zullen wel nadelen aan kleven om hier ook een tijdstraf toe te passen (welke?) maar dit vind ik geen goede oplossing.
Er volgt vanuit het KNKV vast nog een evaluatie van deze experimenten. Ik ben benieuwd wat daar de conclusies zullen zijn. 

woensdag 4 januari 2012

Het eerste bericht

Het eerste bericht op deze weblog voelt niet als een eerste bericht. Want deze blog is in deze vorm en op deze plek wel nieuw. Maar eigenlijk is het de opvolger van een veel langer bestaande blog die ik onder de naam "Van de voorzitter van VEO" jarenlang gevoerd. Van oktober 2006 tot en met augustus 2011 om precies te zijn. Maar omdat de site waar die site gehost werd ten onder ging aan technische problemen en ik intussen ook was afgetreden als voorzitter van VEO was daarmee het einde van die blog bezegeld. De blog staat nog online maar in een dermate lelijke vorm dat ik er niet eens een link naar wil publiceren.

Ik merkte echter in die periode wel dat ik niet alleen lezers trok onder VEO-leden, maar dat ook korfballers van andere clubs mijn stukjes lazen. Om die reden heb ik besloten om na een korte periode van stilte een soort doorstart te maken. Niet meer gekoppeld aan mijn voorzitterschap, maar meer aan korfbal aan het algemeen. De oude blog was al niet helemaal gericht op VEO en deze zal dat ook niet zijn. Al zal ik uiteraard vaker over mijn eigen vereniging schrijven dan over andere clubs, al was het maar omdat ik daar nu eenmaal vaker vertoef en meer mensen ken. Maar het zal uitdrukkelijk dus ook over andere korfbalzaken gaan. Want, om Louis Couperus (die absoluut niet sportief was!) te parafraseren : "Zoo ik iets ben ik korfballer".

Op mijn oude blog lukte het mij lange tijd om ongeveer 5 stukken per week te schrijven. Dat doel stel ik mij nu niet meteen. Ik zie wel hoe productief ik ben en wat ik precies hier kwijt wil.