Impressies van de NKD

Gisteren was ik op de NKD (Nationale Korfbaldag 2012) bij Avanti in Pijnacker. Ik was er niet de hele dag (er waren al vroeg Schoolkorfbalfinales en andere jeuigdfinales), maar ik heb de NK finales bij de A-jeugd en voor de Ereklasse gezien. Een aantal willekeurige observaties:

• De organisatie zag er heel gelikt uit. Nergens rijen of problemen, podia en huldigingen keurig op schema en met materialen die tijdig af en aangevoerd waren. Ik las in het programma boekje dat er niet minder dan 275 vrijwilligers actief waren. Heel veel mensen, maar met resultaat;
• Wind en veldkorfbal zijn geen vriendjes. In beide wedstrijden die ik zag werd het wedstrijdbeeld bepaald door de windrichting waardoor aan een kant voor en aan de andere vrijwel alleen achter de korf geschoten werd;
• Mede door die wind waren doelpunten soms tijdenlang schaars. Al had ik ook wel de indruk dat de korf van afstand eenvoudiger werd gevonden dan bij het benutten van doorbraken en korte kansen. Toch niet alleen de wind?
• Ook tekenend hiervoor was de lange, ik schat 3 minuten durende, aanval van DeetosSnel in de slotfase die leidde tot heel veel schoten, maar niet tot de beoogde gelijkmaker. Dalto kwam maar niet in balbezit en moest leidzaam toezien hoe DeetosSnel het ene na het andere schot afvuurde. Pas na affluiten van Alle Visser (voor lopen nota bene) kwam Dalto weer in balbezit. Voor kort overigens, maar in de slotseconden kwam DeetosSnel niet meer tot gericht aanvallen en won Dalto dus nipt.
• Eindstand in de veldfinale was 15-16 en dat viel mee gelet op de 3-3 tussenstand na bijna een half uur.
• Bij de junioren was het ook meer spannend dan fraai en won DOS'46 met 13-12. Verrassend omdat het in de reguliere competitie beide onderlingen ontmoetingen had verloren. | Toevallig heb ik die in Papendrecht zelf gezien en toen bleef DOS'46 vrijwel de gehele tweede helft scoreloos. Dat deden ze nu dus beter, want de ruststand was gelijk en ze wonnen dus de tweede helft.
• Opvallend was het verschil in gedrag tussen de beide vakken van DOS'46 onmiddellijk na het laatste fluitsignaal. Het verdedigingsvak stortte zich onmiddellijk juichend op hun vakgenoten en de leeg lopende bank.  In het aanvalsvak gaf iedereen eerst keurig zijn tegenstander een handje om zich daarna om te draaien en richting de feestende massa te rennen.
• Op de arbitrage viel weinig aan te merken al deed iedereen dat natuurlijk toch.