Dodenherdenking

Ik wilde vanavond eigenlijk een stukje over het Hemelvaart toernooi schrijven. Op zoek naar de relatie tussen dat toernooi en de voormalige C.K.B. bondsdag bladerde ik door een boekje dat ik bezit dat werd uitgegeven ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van diezelfde C.K.B.

Voor de jongeren onder ons, de Christelijke Korfbal Bond was samen met de (algemene) Koninklijke Nederlandse Korfbal Bond de voorloper van het huidige korfbalverbond, het KNKV. Dat later nog is aangevuld met de dames van de NDKB.

Terug naar dat boekje van de C.K.B. Want al bladerend viel mijn oog op een stukje over de jaarvergadering in 1946, de eerste na de Tweede Wereldoorlog. Daarin werden ook de korfballers herdacht die in die oorlog vielen en met naam en toenaam genoemd. Het lijkt mij goed voor het historisch besef dat ik op deze datum en op deze plaats de namen herhaal van de omgekomen V.E.O. leden die worden genoemd:

1. Arnold Breebaart, in gevangenschap in Duitsland;
2. Co Hoek, na tewerkstelling in Duitsland;
3. Flip Verschoor, als krijgsgevangene omgekomen op de kust van Sumatra in September 1944;
4. Piet van Vark, in 1943 als krijgsgevangene overleden op Flores.

Er wordt tegenwoordig veel gezegd en geschreven over het feit dat er steeds minder mensen zijn die de oorlog nog werkelijk hebben meegemaakt. Ik hoop dat ik met dit citaat er voor  kan zorgen dat ook voor hen die dat niet hebben meegemaakt het idee aan die overledenen iets tastbaarder wordt.